Bina 1912-ci ildə Nikolay Marçenko tərəfindən modern üslubda tikilib. Binanın yerləşdiyi küçə 1923-cü ilə qədər Birjevaya adlanıb. Sovet işğalından sonra isə küçəyə "Sülh" adı verilib. 1949-cu ildən etibarən küçə Üzeyir Hacıbəyovun adını daşıyır. Sovet İttifaqının dövründə binanın dam örütüyü, damındakı saat və balkonları götürülüb. Müstəqillikdən sonra isə 2 avqust 2001-ci ildə Azərbaycan Respublikası Nazirlər Kabinetinin qərar ilə yerli əhəmiyyətli daşınmaz tarix və mədəniyyət abidələrinin siyahısına salınıb. Bir müddət Bakı şəhər telefon qovşağının binası kimi fəaliyyət göstərib.Uzun illər Bakı şəhər telefon qovşağı Bakı sakinlərinə yüksək keyfiyyətli rabitə xidmətləri təqdim etmişdir. 1980-ci illərə qədər bina şəhər telefon şəbəkəsinin əsas mərkəzi olaraq istifadə edilmiş, daha sonra texnologiyanın inkişafı ilə yeni mərkəzlərə keçid həyata keçirilmişdir.

Hazırda bina tarixi abidə kimi qorunur və Bakı şəhərinin texnoloji irsinin bir hissəsi kimi qiymətləndirilir. Həmçinin, bina Azərbaycan telekommunikasiya sisteminin tarixi irsini tədqiq edən tədqiqatçılar və tarixçilər üçün maraqlı bir obyekt olaraq qalır. Bu bina Azərbaycanın müasir rabitə sisteminin ilkin mərhələsini əks etdirir və ölkənin telekommunikasiya tarixində mühüm yer tutur. Ensiklopedik əhəmiyyət baxımından, bina telekommunikasiya, memarlıq və şəhərsalma sahələrində tədqiqat üçün əhəmiyyətli mövzudur.