Bəni-Məzyəd
Banu Məzyəd (ərəb. بنو مزيد) və ya Məzyədilər mərkəzi İraqda ərəb şiə sülaləsi idi. Onlar Banu Əsəd qəbiləsinin Naşirə qəbiləsinə mənsub idilər. Onlar təxminən 961-ci ildən 1160-ci ilə qədər Kufə və Hit ətrafındakı ərazidə muxtar əmirlik idarə edirdilər.[1]
Tarixi dövlət | |
Bəni-Məzyəd | |
---|---|
|
|
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
- 961–1017 : Səna əd-Dövlə Əli (I) ibn Məzyəd əl-Əsədi ən-Naşiri[2]
- 1017–1082 : Nur əd-Dövlə Əbul-Ə'zz Dubays (I) ibn Əli[2]
- 1082 –1086 : Əbu Kamil Bəha əd-Dövlə Mənsur ibn Dubays[2]
- 1086–1108 : Seyf əd-Dövlə Fəxrəddin Əbülhəsən Sədəqə (I) ibn Mənsur[2]
- 1108–1135 : Nur əd-Dövlə Əbu 'l-Ə'zz Dubays (II) ibn Sədəqə[2]
- 1135-1138 : Seyf əd-Dövlə Sədəqə (II) ibn Dubays[2]
- 1138-1145 : Məhəmməd ibn Dubays[2]
- 1145-1150 : Əli (II) ibn Dubays[2]
- 1150–???? : Mühəlhil ibn Əli[2]
- Bosworth, C. E. 36. The Mazyadids // The New Islamic Dynasties: A Chronological and Genealogical Manual. Edinburgh University Press. 1996. 87–88.
- Lane-Poole, Stanley. The Mohammedan Dynasties: Chronological and Genealogical Tables with Historical Introductions. A. Constable and company. 1894. səh. 119.
- Runciman, Steven. A History of the Crusades (1st). Cambridge: Cambridge University Press. 1951. səh. 113.
- The Shia Rulers of Banu Ammar, Banu Mardas and the Mazidi