Amerikan Tarakanı (Lat. Periplaneta americana) —
Amerikan tarakanı | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Elmi təsnifat | ||||||||||
XƏTA: parent və rang parametrlərini doldurmaq lazımdır.
???:
Amerikan tarakanı
|
||||||||||
Beynəlxalq elmi adı | ||||||||||
|
Haqqında
Adına baxdıqda Amerikan tarakanı olmasına baxmayaraq bu növün vətəni Amerika deyil, Afrika olduğu və bu qitədən əsirlərlə birlikdə Amerikaya soxulduğu və daha sonra gəmilərlə edilən ticarət vasitəsiylə dünyanın hər tərəfinə yayıldığı qəbul edilməkdədir.
Forması
Böyük qırmızımtıl qəhvəyi rəngdə və tam inkişaf etmiş olan qanadlara sahib bir növdür. Başlarının arxasındakı hissə isə sarı rəngdədir. Pronotumun kənarları diqqətə çarpan olmayan açıq rəngli bir lentlə çevrili, erkəklərin qanadları bədəndən 4–8 mm qədər çölə çıxır, dişilərin qanadları abdomenin son halqasına qədər uzanmaqla, abdomenin sonunda və alt tərəfindən və bunun yanında uzunlamasına çuxur tərəfindən bir xətt var. Yetişkinlər, 35–50 mm boyunda olurlar.
Törəməsi
Dişi Amerikan tarakanları yumurtaları üçün qoruyucu kisələr hazırlayırlar. Bu kisələr kapsul formasındadır. Tarakanlar kapsulu hazırladıqdan sonra isti və nəmli bir yerə qoyurlar. Ortalama hesabla bir kapsulda təxminən 16 yumurta olur. Yumurtaları 38 mm uzunluğunda olur.
Yumurta çatlayandan sonra kapsul formasındakı kisədən bala tarakanlar çıxır. Hələ formalaşmamış bala tarakanlar böyüdükcə qabıqlarını dəyişirlər.
Həm dişi, həm də erkək Amerikan tarakanları uça bilir. Böyüdükcə qanadları formalaşır.
Bu taraxanlar əslində açıq havada yaşayırlar. Evlərə və digər qapalı yerlərə su və yemək tapmaq üçün girirlər.
Mənbə
- Беляков В.Д., Яфаев Р.Х. Эпидемиология: М.,Москва, 1989, 414с.
- Белозеров Е.С., Иоанниди Е.А. Курс эпидемиологии: АПП "Джангар", 2005, 136с.
- Васильев К., Шляхов Э. Методы исследования в эпиде- миологии: Картя Молдовеняска, 1971, 186с.
- Зуева Л.П., Яфаев Р.Х. Эпидемиология: Санкт-Петер- бург, Фолиант, 2006, 716с.
- Клименко Е.П., Попов В.П. Эпидемиологический анализ: М., Медицина, 1983, 192с.
- Покровский В.И., Пак С.Г., Брико Н.И. Инфекцион- ные болезни и эпидемиология: М., Москва, 2006, 810с.
- Попов В.Ф. Руководство по эпидемиологическому ана- лизу: М., Медицина, 1973, 216с.
- Флетчер Р., Флетчер С., Вагнер Э. Клиническая эпиде- миология: Изд-во Медиа Сфера, Москва, 1998, 346с.
- Черкасский Б.Л., Амиреев С.А., Кноп А.Г. Эпидемио- логический надзор за зоонозами: Изд-во "Наука", Алма-Ата, 1988, 148с.
- Шкарин В.В., Шафеев М.Ш. Дезинфектология: Изд-во
НГМА, Нижний Новгород, 2003, 358с.
- Ющук Н.Д. Эпидемиология: М., Москва, 1998, 336с.
- Ющук Н.Д., Мартынов Ю.В. Краткий курс эпидеми- ологии: М., Москва, 2005, 196с.
- Ягодинский В., Рейнару И. Элементы эпидемиоло- гического надзора: Таллин "Валгус", 1987, 272с.
- Бронштейн А.М., Токмалаев А.К. Паразитарные болезни человека: протозоозы и гельминтозы // РУДН, 2004, с. 207.
- Никитин А.Ф., Жоголев Д.Т., Захаркив Ю.Ф., Мокро- усов В.Н. Лабораторная диагностика паразитарных болезней// Медицинские технологии. М., Интермедика, 1998, т. 1, с.327–388
İstinadlar
- (ing.). 1996.
- .