Albaniya Avropanın ən uzun bağçılıq tarixlərindən birinə malikdir. Bu günün Albaniya bölgəsi buzlaq çağı əsnasında üzümün təbii olaraq yetişdiyi nadir yerlərdən biri olmuşdur. Bölgədəki ən qədim toxumların 4.000 ilə 6.000 yaş arasında olduğu müəyyən olmuşdur. Antik Roma yazıçısı Kiçik Plini İllirya şərabını açıqlayarkən "çox şirin və ya ləzzətli" və "bütün şərablar arasında üçüncü sıranı aldığını" ifadə etmişdir. Alban ailələrin ənənəvi şərab və rakı hazırlamaq üçün öz bağçalarında üzüm yetişdirdiyi bilinməkdədir.

Osmanlı işğalı dövründə üzüm bağı bir eniş yaşadı və ümumiyyətlə xristianlığın yayıldığı əksər bölgələr də bu müşahidə olundu.

Kommunizmdən bu günə

Müstəqillikdən sonra bağçılıq dərhal geniş sahələrə yayıldı, amma 1933-cü ildə üzüm biti tərəfindən az qala yox edildi. Əhəmiyyətli bir inkişaf ancaq İkinci Dünya Müharibəsindən sonra başladı. Müharibənin sonunda üzümün hələ əkili olduğu sahə 2737 hektar idi. Ən əhəmiyyətli istehsal bölgəsi Kommunist dövlət müəssisələrində üzüm yetişdirilən Durres regionu idi. Bu müddət ərzində ölkə səviyyəsində sahəsi təxminən olaraq tütünün olduğu sahələrə bərabər olsa da,amma zeytun və meyvə ağaclarına görə əhəmiyyətli səviyyədə daha aşağı idi. İxrac edilən şərab əvvəlcə Almaniyada istehsal olunmuşdur. 1971-ci ildə 61.000 ton hektolitr olan ixracat 1985-ci ildə 22.000 hektolitrə qədər azalmışdır. Səbəbləri köhnə istehsal şərtlərinin olması, çətin daşımaq üçün edilmiş qeyri-kafi texniki vəsait və keyfiyyətin aşağı olması idi. Digər tərəfdən asanca daşına bilən quru üzüm ixracatı davamlı artım göstərərkən (ildə ən çox 3500 ton) təzə üzüm ixracatı çox az olmuşdur. Ən məşhur növləri Merlot, Kabernet, Pinot Noir, Sangiovese və Rislinqdir.

Bu sahə yaxşı vəziyyətdə bir bazar iqtisadiyyatına keçidi artıq geridə qoymuşdur. Üzüm bağları və şərab istehsalı ticarət iqtisadiyyatının mövcud vəziyyətində artmaqdadır.

Albaniya dörd şərab istehsal edən bölgəyə ayrılmışdır:

• Qərbi ovalıq
• Orta təpəlik bölgə
• Şərqi dağdibi bölgə
• Yaylalar

Albaniyada ən əhəmiyyətli şərab anbarlarının bəziləri ( Albanca : kantina) Rilindca, Skanderbeq, Kobo, Leo, Bardha, Arber, Sara, Vinteyc, Kardinal və Kokomanidə yerləşmişdir.

Nasse və Ziqoriyə görə (1968) ən yaxşı yerli Alban şərab növləri arasında Debine (noir və blanche), Kallmet, Mereşnik, Mjaltez, Serine (rouge və blanche), Şeş i Barde və Vloş vardır. Ən yaxşı şərab istehsal sahələri Bərat, Korçe, Tirana, Dirak ətrafında və Leza və Şkodra arasındadır.

• 2016-04-03 at the Wayback Machine
• 2016-10-09 at the Wayback Machine
• 2016-03-22 at the Wayback Machine