Əhmədiyyə Ulbaşov 1905-ci ilin mart ayında Yuxarı Balkariyanın Şaurdat aulunda Çegemdən olan imam Musa Ulbaşovun ailəsində anadan olub. Kənd məscidinin nəzdində fəaliyyət göstərən mədrəsədə təhsil alıb. 1926-1930-cu illərdə Moskvada yerləşən İ.Stalin adına Şərq Zəhmətkeşlərinin Kommunist Universitetində təhsil alıb. Təhsilini bitirdikdən sonra Nalçikdə yerləşən Lenin təlim şəhərciyində müəllim kimi fəaliyyət göstərib. 1935-ci ildə haqqında yazılan donosa görə Stalin repressiyalarını tənqid edən silsilə şeirlərinə görə repressiyaya məruz qalaraq 20 il müddətində Kolımaya sürgün edilib. 1955-ci ildə öz cəza müddəti bitdikdən sonra 1944-cü ildə Orta Asiyaya sürgün edilmiş ailəsinin yanına qayıdır. Öz doğma vətəninə isə 1958-ci ildə qayıdıb. 1966-cı ildə Ulbaşovun işinə SSRİ Ali məhkəməsinin hərbi komissiyası tərəfindən baxılmış və o bəraət qazanmışdır. Bundan başqa onun Yazıçılar İttifaqına üzvlüyü də bərpa edilmişdir. ()

İlk şeirləri 1931-ci ildə "Yanqı yaşau yolunda" (Yeni həyat yolunda) toplusunda nəşr edilmişdir. 1934-cü ildə "Şkolçulaqa" (Məktəblilərə) adlı hekayələr toplusu işıq üzü görüb.Sürgündən qayıtdıqdan sonra Ulbaşovun şeirləri heç bir yerdə nəşr edilməyib. Kolımada sürgündə olduğu dövrdə "Aliy" (1939–1956) adlı poemasını qələmə alır. Bu əsərdə o baş qəhrəmana prototip kimi sürgün həyatının bütün əziyyətlərini təcrübədən keçirmiş özünü seçir. Onun "Çerek" adlı şeirlər toplusu 1967-ci ildə ölümündən sonra işıq üzü görüb.

Ulbaşov Musa əfəndi Sarbəy oğlu (1869–?) – atası

Şərifə Katmurzaevna (1915–?) – həyat yoldaşı

Maya (1934–?) – qızı

Svetlana (1936–?) – qızı