Şinrin-yoku (森林浴?) və ya meşə vannası – meşədə vaxt keçirərək təbiətlə əlaqə qurmaqdan ibarət olan terapevtik rahatlaşma praktikası və ya prosesi. Şinrin-yoku konsepsiyası ilk dəfə Yaponiyada ortaya çıxsa da, 2010-cu illərdən etibarən ABŞ-də populyarlıq qazanmağa başlamışdır.
Tarixi
"Şinrin-yoku" termini ilk dəfə 1982-ci ildə Yaponiya Meşə Agentliyinin direktoru tərəfindən ortaya atılmışdır. O, meşə ziyarətlərini sağlamlıq ekoturizmi ilə əlaqələndirmək üçün belə bir konsepsiya yaratmaq istəmişdir.
2004-cü ildə Yaponiyada Meşələrin Terapevtik Effektləri Assosiasiyası, 2007-ci ildə Yaponiya Meşə Tibbi Cəmiyyəti yaradılmışdır.
Praktika
Şinrin-yoku ilə məşğul olmaq ağacların və otların arasında olmaq, meşənin atmosferi ilə əlaqə qurmaq deməkdir. Şinrin-yoku ilə məşğul olarkən mobil telefon və kamera kimi elektronika cihazları qıraqda qoyulur. Praktika meşədə sakitcə gəzərək yerinə yetirilir. Şinrin-yoku zamanı beş duyğudan istifadə etmək vacibdir. Praktika zamanı bunları etmək olar:
- Meşənin səsinə (quşların və böcəklərin) qulaq asmaq
- Ağaclara, yarpaqlara, otlara toxunmaq
- Çiçəkləri və ya ağaclardan ifraz olunan efir yağlarını qoxlamaq
- Ətrafı və mənzərəni müşahidə etmək
- Nəfəs dərərək meşə havasının qoxusunu hiss etmək
Faydaları
Aparılmış elmi tədqiqatlara əsasən şinrin-yoku ilə məşğul olmaq kortizol konsentrasiyasını azaldır, qan təzyiqini aşağı salır, sinir sisteminə müsbət təsir göstərir.
İstinadlar
- Clifford, M. Amos. (ingiliscə). Conari Press. 2018. . ISBN 978-1-57324-738-2. İstifadə tarixi: 7 fevral 2024.
- ↑ Miyazaki, Yoshifumi; Kagawa, Takahide; Kasetani, Tamami; Tsunetsugu, Yuko; Jin Park, Bum. . Environ Health Prev Med . (ingiliscə). 15 (1). 2 may 2009: 18-26. doi:. 6 February 2024 tarixində . İstifadə tarixi: 7 fevral 2024.
- ↑ Li, Qinq. . Time (ingiliscə). 1 may 2018. 7 February 2024 tarixində . İstifadə tarixi: 7 fevral 2024.