${\displaystyle S={\frac {E[R-R_{f}]}{\sigma }}={\frac {E[R-R_{f}]}{\sqrt {Var[R-R_{f}]}}}}$   , burada

• ${\displaystyle R}$   — portfel (aktiv) gəliri
• ${\displaystyle R_{f}}$   — alternativ investisiya gəliri (adətən risksiz faiz dərəcəsi kimi qəbul edilir)
• ${\displaystyle E[R-R_{f}]}$   — risk mükafatı ( aktivlər üzrə gəlirin alternativ investisiya gəlirindən artıqlığı)
• ${\displaystyle \sigma }$   — portfel (aktiv) gəliri

Əgər ${\displaystyle R_{f}}$   sözügedən dövr ərzində sabitdirsə, o zaman ${\displaystyle {\sqrt {Var[R-R_{f}]}}={\sqrt {Var[R]}}}$  .

Şarp nisbəti aktivin gəlirinin investorun götürdüyü riski nə qədər kompensasiya etdiyini müəyyən etmək üçün istifadə olunur. Eyni gözlənilən gəlirli iki aktivi müqayisə edərkən, Sharpe nisbəti daha yüksək olan aktivə investisiya etmək daha az riskli olacaq.

• Şarp əmsalı gəlirlərinin illik faizlə ifadə edilən orta aylıq gəlirlərə (yaxud başqa vaxt ərzində gəlirlərə) əsaslanaraq ölçülməsi il ərzində performansı qiymətləndirməkdənsə, növbəti ayda mümkün performansı qiymətləndirmək üçün daha uyğundur. Sharpe nisbətində istifadə olunan gəlir ölçüsü uzun müddət ərzində potensial gəlirləri qiymətləndirərkən çox yanıltıcı ola bilər.
• Şarp nisbəti (yalnız məhdud "dəyişkənliyi aşağı" hesab edən Sortino nisbətindən fərqli olaraq) aktiv dəyərlərində yuxarı və aşağı dalğalanmalar arasında fərq qoymur. O, riski yox, portfelin məcmu dəyişkənliyini ölçür.
• Şarp nisbəti yuvarlanan və ardıcıl itkilər arasında fərq qoymur

• William F. Sharpe.
• Джек Швагер. Технический анализ. Полный курс. М.: «Альпина Паблишер». 2011 [Technical Analysis]. ISBN 978-5-9614-1544-5.