Tüccar olan babası oğlunu din adamı gibi görmek istiyordu ve 7 yaşında mollahaneye verildi. İlk şiirini 8 yaşında yazdı. 1874'te Seyid Ezim Şirvani'nin Şamahı'da açtığı yeni usûl-i cedid okulunda tahsil gördü.

Bir süre Aşkabat, Buhara, Semerkand, Merv, Horasan şehirlerinde yaşadı. 1903'de Tiflis'te, "Şark-i Rus" gazetesinde ilk şiiri yayınlandı. Bu aynı zamanda Sabir'in yazdığı sosyal içerikli ilk şiirdi.

1906'da Celil Memmedkuluzade'nin başyazarlığında Tiflis'te "Molla Nesreddin" mizahi dergisi çıkmağa başladı ve Sabir'in edebî başarısının ortaya çıkması da bu dergide yayınlattığı mizahî şiirleri ile gerçekleşti. "Hophop", "Ağlar güleyen", "Abunasr Şeybani", "Boynuburuk", "Sevdayi" ve diğer takma adları ile 1906-1911 yıllarda yayınlanan ve geriliği, cehaleti kamçılayan bu satirik şiirler ateş gibi yakıcıydı ve Azeri şiiri tarihinde yeni bir devrin başlangıcı oldu.

1908'de Şamahı'da "Ümid" adındaki okulu açtı, 1910'da Bakü'ye göçerek Balahanı okulunda öğretmenlik yaptı. Ağır hasta olan şair aynı ilde tedavi için Tiflis'e gitti, ancak artık tedaviye geç kalındığından Şamahı'ya getirildi ve 12 Temmuz 1911'de burada 49 yaşında yaşamını yitirdi. "Şahi Hendan" mezarlığında defnedildi.

Sağlığında hiçbir kitabı basılmadı. Ölümünden sonra 1912 yılında birçok Azerbaycan aydınlarının müşterek çabalarıyla gün yüzü gören "Hophopname" adlı kitabı kısa bir süre içinde Azerbaycan'da çok popüler oldu.

Sabirabad şehri ve Sabirabad Rayonu adlarını Sabir'den aldı, Bakü'de Sabirabad'da ve Şamahı'da heykelleri dikildi.ββββ