İslamda tanrı — islam dinində tanrı ilə bağlı anlayış. İslamda Allah (ərəb. ٱللَّٰه‎) kainatın yaradıcısı və hamisidir, və nəhayət bütün insanları dirildəcək qüvvə kimi müşahidə olunur. Tanrı mükəmmək, tək, ölməz, hər şeyə qadir və hər şeyi bilən, bütün sifətlərində tamamilə sonsuz olan tanrı kimi təsəvvür edilir. İslam daha sonra tanrının çox mərhəmətli olduğunu vurğulayır. İslamın tanrı anlayışı müxtəlif şəkildə monoteist, panenteist və monistik olaraq təsvir edilmişdir.

tanrının transsendental mahiyyəti o deməkdir ki, onu heç bir təbii varlıq və ya fenomenlə müqayisə etmək olmaz. Nəticə etibarı ilə islam doktrinasını və antropomorfik olan şəxsi tanrı anlayışını tamamilə rədd edir, çünki bu, şirk (bütpərəstlik) forması kimi görünür. O, "Quran"da belə təsvir edilir: "O, göyləri və yeri yoxdan yaradandır. O, sizin üçün özünüzdən zövcələr, heyvanlardan da (erkək və dişi olmaqla) ciftlər yaratmışdır. O sizi belə çoxaldır. Onun heç bir bənzəri yoxdur. O, hər şeyi eşidəndir, görəndir" (Şura, ). Buna görə də islam antropomorfizm və antropopatizminin bütün formalarını qəti və qəti şəkildə rədd edir.

İslamın tövhid anlayışı vurğulayır ki, tanrı tamamilə pak və başqa varlıqlara şərik olmaqdan uzaqdır. İslamda . O, ikinci, bölünməz və misilsiz, heç bir şeyə bənzəməyən, heç bir şeylə müqayisə oluna bilməyən mütləq varlıq hesab edildiyi üçün "Quran" onun tək hökmranlığına şərik qoşmağı xüsusi olaraq qadağan edir. Beləliklə, tanrı insan düşüncəsinin və ifadəsinin bütün formalarından kənarda olduğu üçün dünyada və ya dünyadan kənarda olan hər şeydən tamamilə üstün, bənzərsiz və tamamilə başqadır. "Quran"da tanrının ən qısa və ən əhatəli təsviri "İxlas" surəsindədir.