İntimizm (lat. intimus — ən dərin, gizli, məhrəm, həqiqi, səmimi) — XIX–XX əsrin qovşağında neoimpressionistlərin mühitində yaranmış janr rəssamlığının növlərindən biri. İntimist-rəssamlara bir qayda olaraq Nabi qruplaşmasının üzvləri: Pyer Bonnar, Eduar Vüyar, Ker-Ksavye Rüssel, Feliks Vallatonu aid edirlər. İntimistlərin işlərinin əsas süjetini — insanların deyil rəng və kompozisiyanın ön plana gətirildiyi gündəlik həyat səhnələri təşkil edir. İntimizmə qeyri-adi rakusrlar (bilərəkdən məkanın ikiölçülü olması vurğulanır) və dekorativ üsullar (məs. ön planda natürmort rəsmin çəkilməsi) xarakterikdir.