Titirləmənin son nöqtəsini müəyyən etmək üçün işlədilir. Düzgün seçildikdə reaksiyanın ekvivalent nöqtəsi, titirləmənin sonu ilə üst-üstə düşür. Titirlənən məhlula, adətən az miqdarda indikator əlavə edilir.

Əsasən 5 növdür:

• Turşu-əsas indikator - mühitin hidrogen göstəricisi dəyişdikdə öz rəngini dəyişən maddələr (məs. metiloranj, fenolftalein) və fluoressent indikatoru daxildir.
• Oksidləşmə-reduksiya indikator - oksidləşmə potensialı müəyyən həddə çatdıqda öz rəngini dəyişən reaktivlər (məs., metilenblau, difenilamin).
• Kompleksonometrik indikator - metal ionları ilə rəngli kompleks birləşmələr əmələgətirənmaddələr (məs., qara eriodrom, narıncı ksilenol). Bunlara metalloxrom da deyilir.
• Adsorbsiya indikatoru - çökdürmə üsulu ilə müəyyən edilən son titirləmə nöqtəsində onun rəngini dəyişən maddələr (məs. eozin və fluorssein boyaları).
• Xemilüminssent indikatoru - titirləmənin son nöqtəsində işıqsaçan maddələr (məs. lüminol, siloksen).

.

• A. Məhərrəmov, M.Allahverdiyev və b. "Kiçik kimya ensiklopediyası", Bakı-1997.