İdrak sözü XV əsrə aiddir və mənası " düşüncə və məlumatlandırma " deməkdir. Bu termin Latın isimi olan cognitio ("imtahan", "təlim" və yaxud "bilik") sözündən gəlib. Cognosco mürəkkəb feilindən yaranan con (ilə) və gnosco (bilin) deməkdir. Sözün ikinci yarısı olan gnōscō yunan feili olan gi(g)nόsko (γι(γ)νώσκω (bilmək) mənasına gəlir.

"İdrak" sözünün özü XV əsrə təsadüf etməsinə baxmayaraq, idraki proseslərə diqqət Aristotelin dövründən (e.ə 384–322) və onun ağılın daxili işinə marağından və insan təcrübəsinə necə təsir etdiyindən XVIII əsrdən əvvəl yaranmışdı. Aristotel yaddaş, qavrayış və zehni təsvirlər ilə bağlı idrak sahələrinə diqqət vermişdi. O, işin empirik sübutlara, yəni müşahidələr və şüurlu eksperimentlər tərəfindən toplanmış elmi biliklərə əsaslanmasını təmin etməyə böyük diqqət yetirirdi. 2000 il sonra müasir idrak konsepsiyalarının təməli maarifləndirmə dövründə, fikirlərin əldə edildiyi, xatırlandığı və idarə edildiyi (manipulyasiya edildiyi) bir ağıl modeli inkişaf etdirməyə çalışan John Locke və Dugald Stevart kimi mütəffəkirlər tərəfindən ortaya çıxmışdır.

XIX əsrin əvvəllərində idraki modellər fəlsəfədə, xüsusilə olaraq ağıl fəlsəfəsi haqqında yazan müəlliflər tərəfindən həmçinin tibbdə, xüsusilə də anormallığı(dəliliyi) necə müalicə etmək üçün başa düşməyə çalışan həkimlər tərəfindən inkişaf etmişdir. Böyük Britaniyada bu modellər London Universitet Kollecindən olan Ceyms Salli kimi alimlər tərəfindən akademik dairələrdə öyrənilmiş və hətta 1870-ci ildə ibtidai təhsil haqqında Milli qanunu nəzərə alaraq siyasətçilər tərəfindən istifadə edilmişdir.

Psixologiya Avropada inkişaf edən bir araşdırma sahəsinə çevrildiyi və Amerikada ardıcılları əldə etdiyi üçün Vilhelm Vundt, Herman Ebbinqhaus, Mari Viton Kalkins və Uilyam James kimi alimlər insan biliklərinin öyrənilməsinə kömək edərdilər.

Vilhelm Vundt (1832–1920) introspeksiya adlandırdığı anlayışı vurğuladı: hansı ki bu fərdin daxili hisslərini araşdırmaq prosesidir. İntrospeksiya ilə (iç gözlem ilə), mövzu Vundtun elmi məlumatları tapması üçün duyğularını mümkün qədər obyektiv təsvir etmək üçün qayğı göstərməli idi. Vundtun töhfəsi heç bir halda minimal olmasa da, müasir psixoloqlar onun metodlarını tamamilə subyektiv hesab edir və insanın idraki prosesi haqqında nəticə çıxarmaq üçün daha obyektiv eksperimental prosedurlara güvənməyə üstünlük verirlər.

Hermann Ebbinghaus (1850–1909) əsasən insan yaddaşının funksiyası və onun qabiliyyətini öyrənən idraki araşdırmalar aparmışdır. Ebbinghaus, EAS kimi mövcud olmayan sözlərdən 2000-dən çox heca yaratdığı öz təcrübəsini inkişaf etdirdi. Əvvəlki təcrübənin sözlərin nəyi simvolizə edə biləcəyinə təsirini idarə etmək və beləliklə, onları yadda saxlamağı asanlaşdırmaq üçün o, bilərəkdən həqiqi sözlərdən fərqli olaraq mövcud olmayan sözləri seçdi. Ebbinghaus, yaratdığı həmin sözləri öyrənmək və yadda saxlamaq qabiliyyətinə təsir göstərə biləcək bir sıra dəyişənləri müşahidə etdi və fərziyyə etdi. Səbəblərdən biri, stimulların siyahısını təqdim etmək və oxumaq və yaxud yadda saxlamaq arasındakı vaxt idi. Ebbinghaus "öyrənmə əyrisini" və "unutma əyrisini" qeyd edən və çəkə bilən ilk şəxs idi. Onun işi ardıcıl mövqenin və onun yaddaşa təsirinin öyrənilməsinə böyük təsir göstərmişdir.

Mari Viton Kalkins (1863–1930) psixologiya sahəsində nüfuzlu Amerika sözçüsüsü olmuşdur. Eyni zamanda, onun işi insanın yaddaş qabiliyyətinə yönəlmişdi. Onun apardığı tədqiqatları yenilik effekti adlanan ümumi bir nəzəriyyəyə aid edə bilərik. Təcrübənin sonrakı hissəsində də müzakirə olunan sonluğun təsiri ondan ibarətdir ki, insanlar stimulların ardıcıllığında təqdim olunan son elementləri dəqiq şəkildə yadda saxlamağa meyillidir. Kalkins nəzəriyyəsi yuxarıda göstərilən tədqiqat və Herman Ebbinghaus tərəfindən edilən eksperimentlərin nəticəsi ilə yaxından əlaqələndirilir.

Villiam Ceyms (1842–1910) idraki elm tarixində daha bir əsas xadimdir. Ceyms Vundtun introspeksiyanı vurğulamasından və Ebbinghausun mənasız stimullarından istifadə etməsindən olduqca narazı idi. Bunun əvəzinə o, gündəlik həyatda insanın öyrənmə təcrübəsinə və onun idrakın öyrənilməsi üçün əhəmiyyətinə diqqət verməyi seçdi. Ceymsin öyrənilməsinə və idrak nəzəriyyəsinə verdiyi ən mühüm töhfə onun yaddaş, qavrayış, diqqət və mülahizə kimi idrak aspektlərini araşdıran ilkin "Psixologiya Prinsipləri" adlı dərsliyi olmuşdur.

Rene Dekart (1596–1650) "Cogito, ergo sum" ifadəsini kəşf edən XVII əsrin filosofu idi. Bu ifadənin mənası "Mən düşünürəm, deməli mən mövcudam" mənasını verir. O, idrakın və ağılın öyrənilməsinə fəlsəfi bir fikirlə yanaşmağı qəbul etdi, öz düşüncələri ilə insanların onunla birlikdə düşünməsini istədi, ancaq öz azad biliklərində olduğu kimi eyni nəticələrə gəlmək istədi.

Psixologiyada "idrak" termini adətən fərdin psixoloji funksiyaları haqqında informasiyanın işlənməsi nöqteyi-nəzərindən istifadə olunur və eyni zamanda idraki mühəndisliyə də daxildir. Sosial psixologiyanın bir qolu olan sosial idrak tədqiqində bu termin münasibəti, funksiyanı və qrup dinamikasını izah etmək üçün istifadə olunur. Bununla belə, idraki elm sahəsində aparılan psixoloji tədqiqatlar idrakın dərk edilməsinə təcəssüm olunmuş yanaşmanı da təklif etmişdir. Ənənəvi hesablamaçı yanaşmadan fərqli olaraq, təcəssüm olunmuş idrak idrak imkanlarının əldə edilməsində və inkişafında bədənin mühüm rolunu xüsusilə vurğulayır.

İnsan idrakı şüurlu və şüursuz, konkret və yaxud mücərrəd, həmçinin, intuitiv (dil bilikləri kimi) və konseptual (dil modeli kimi) olur. O, yaddaş, assosiasiya, konsepsiyanın formalaşması, həmçinin, nümunənin tanınması, dil, qavrayış, diqqət, hərəkət, problem həlli və zehni təsəvvür kimi prosesləri əhatə edir. Ənənəvi olaraq, emosiya idraki proses kimi düşünülmür, amma indi duyğuların idrak psixologiyasını araşdırmaq üçün çoxlu tədqiqatlar aparılır. Digər tərəfdən tədqiqat həm də insanın öz idrak strategiyaları və metodları haqqında məlumatlı olmasına yönəlmişdir ki, bu da metaidrak adlanır. İdrak anlayışı psixologiyada fənlərin inkişafı ilə müxtəlif dəyişikliklərə məruz qalmışdır.

İlk olaraq, psixoloqlar insan fəaliyyətini idarə edən idrakı məlumatın işlənməsi kimi başa düşürdülər. 1950-ci illərdə Davranışçı hərəkat idrakın davranış forması kimi nəzərdən keçirilməsindən sonra meydana gələn bilişselçilik kimi tanınan bu hərəkət idi. Bilişselçilik idraka hesablama forması kimi yanaşır, zehni maşın, şüuru isə icraedici funksiya kimi görürdü. Lakin postkoqnitivizm 1990-cı illərdə koqnitivizm elminin inkişafı özündə təcəssüm olunmuş, genişlənmiş və şüurda dinamik proseslər aparan idraki fəaliyyətin zəruriliyini vurğulayan nəzəriyyələri təqdim edərkən meydana çıxmağa başladı. İdraki psixologiyanın inkişafı, müxtəlif nəzəriyyələrdən olan psixologiyanın bu dinamikanı, idrak və ətraf mühitlə bağlı öyrənməyə başladığı zaman, bu əvvəlki dualist paradiqmalardan başlayaraq, sistemli hesablama və yaxud yalnız davranış kimi idrakın üstünlüyünü təmin etmişdir.

Uzun illər ərzində sosioloqlar və psixoloqlar idraki inkişaf, yəni insan təfəkkürünün və yaxud psixi proseslərin qurulması ilə bağlı tədqiqatlar aparmışlar. Jean Piaget inkişaf psixologiyası sahəsində ən mühüm və təsirli insanlardan biri idi. O, heyvanlarla müqayisədə insanların unikal(yeganə) olduğuna inanırdı, çünki biz "mücərrəd simvolik düşüncə" qabiliyyətinə malikik. Onun işni inkişaf psixologiyası sahəsində böyük töhfə verən Lev Vygotsky, Zigmund Freyd və Erik Erikson ilə müqayisə etmək mümkündür. Bu gün Piaget uşaqların idraki inkişafını öyrənməklə, öz üç uşağını və onların intellektual inkişafını öyrənməklə, onların uşaqlıq dövrünün inkişaf mərhələlərini təsvir edən idraki inkişaf nəzəriyyəsi ilə məşhurdur.

Ardıcıl mövqe

Ardıcıl mövqe təcrübəsində məlumat ardıcıl şəkildə təqdim edildikdə, prioritet təsiri adlı ardıcıllıqla əvvəlində məlumat yadda edirlər ki, deyir ki, yaddaş nəzəriyyəsi test üçün nəzərdə tutulmuşdur, və ardıcıllıqla sonunda məlumat xitam təsiri adlanır. Nəticə olaraq, ardıcıllığın ortasında verilən məlumat adətən unudulmuş və yaxud belə asanlıqla xatırlanmır. Bu araşdırma yenilik effektinin birincilik effektindən daha güclü olduğunu qabaqcadan xəbər verir, çünki ən son öyrənilən məlumat geri çağırılması istənildikdə hələ də işlək yaddaşda qalır. Əvvəlcə əldə edilən məlumat hələ də axtarış prosesindən keçməlidir. Əsasən, bu təcrübə insan yaddaş proseslərinə diqqət yetirir. Sözün üstünlüyü Söz üstünlüyü təcrübəsi qısa bir müddət ərzində, yəni 40 millisaniyə müddətində bir söz və yaxud hərf olan bir mövzu təqdim edir və daha sonra onlardan sözün müəyyən bir yerində olan hərfi xatırlamaq tələb olunur. Nəzəriyyə olaraq, mövzu təcrid olunmuş şəkildə təqdim edildikdən daha çox bir sözlə təqdim edildikdə hərfi düzgün xatırlamağı bacarmalıdır. Bu təcrübə insanın nitqi və dilinə diqqət verir.

Braun-Piterson

Braun-Peterson ekspermentində iştirakçılara qısa müddət ərzində triqram təqdim olunur və eksperimentin xüsusi bir versiyasında onlara sözlər ardıcıllığının əslində sözlər, yoxsa qeyri-sözlər olduğunu müəyyən etməyi xahiş edən diqqəti yayındıran tapşırıq verilir (məsələn, orfoqrafik səhvlərə görə və s.). Distraktor tapşırığından sonra onlardan distraktor tapşırığından əvvəlki triqramı yenidən adlandırmaq xahiş olunur. Nəzəriyyə olaraq, distraktor tapşırığı nə qədər uzun olsa, iştirakçılar üçün triqramı düzgün xatırlamaq bir o qədər də çətin olacaq. Bu eksperiment insanın qısa müddətli yaddaşına fikrini cəmləşdirir.

Yaddaş aralığı

Yaddaş aralığı təcrübəsi zamanı hər bir subyektə eyni növ stimulların ardıcıllığı təqdim olunur məsələn, obyektləri təsvir edən sözlər, rəqəmlər, oxşar səslənən hərflər və fərqli səslənən hərflər. Stimullar təqdim edildikdən sonra subyektdən onların verildiyi dəqiq ardıcıllıqla verilən stimulların ardıcıllığını xatırlaması xahiş olunur. Təcrübənin xüsusi bir versiyasında, əgər subyekt bir siyahını düzgün xatırladısa, həmin material növü üçün siyahının uzunluğu bir az artırılır, əgər səhv xatırlanıbsa, tamamilə əksinə edilir. Nəzəriyyə ondan ibarətdir ki, insanların bir-birinə bənzəməyən və qısa sözlərlə səslənən hərflər üçün eyni yaddaşı rəqəmlər üçün təxminən yeddi elementdən ibarətdir. Yaddaş aralığının oxşar səslənən hərflərlə və daha uzun sözlərlə daha qısa olacağı qabaqcadan bildirilir.

Vizual axtarış Təcrübənin vizual axtarış versiyalarından birində iştirakçıya bir pəncərə verilir, burada dairələrin və meydanların göstərildiyi pəncərə göstərilir. Həmin iştirakçı pəncərədə yaşıl dairənin olub-olmadığını müəyyən etməlidir. Seçilmiş axtarışda mövzu mavi kvadratlar və yaxud dairələr və bir yaşıl dairə və yaxud ümumiyyətlə yaşıl dairə olmayan bir neçə sınaq pəncərəsi ilə təqdim olunur. Konyunktiv axtarışda sınaqlar mavi dairələr və yaxud yaşıl kvadratlar olan və ya iştirak edən yaşıl dairə olmayan və iştirakçı üçün müəyyən edilməsi təklif olunan sınaq pəncərələri sınanmışdır. Gözlənilən budur ki, funksiya axtarışlarında reaksiya vaxtı, yəni iştirakçının yaşıl dairənin olub-olmadığını müəyyən etməsi üçün tələb olunan vaxt, distraktorların sayı artdıqca dəyişməməlidir. Hədəfin olmadığı konyunktiv axtarışlar, hədəfin mövcud olduğu konyuktiv axtarışlardan daha uzun reaksiya müddəti olmalıdır. Nəzəriyyə ondan ibarətdir ki, xüsusiyyət axtarışlarında hədəfi olduqda və yaxud olmadıqda, hədəflə distraktor arasında rəng fərqi səbəbindən onu tapmaq asandır. Hədəfin olmadığı konyunktiv axtarışlarda reaksiya müddəti artır, çünki subyekt onun hədəf olub-olmadığını müəyyən etmək üçün hər bir şəklə baxmağa məcbur olur, çünki distraktorlar olmasa da, bəziləri hədəf stimullarla eyni rəngdədir. Hədəfin mövcud olduğu konyuktiv axtarışlar daha az vaxt aparır, çünki hədəf tapılarsa, hər bir forma arasında axtarış dayandırılır.

Bilik təqdimatı

Biliklərin təqdim edilməsi sistemlərinin semantik şəbəkəsi müxtəlif paradiqmalarda öyrənilmişdir. Ən qədim paradiqmalardan biri, Bartlett tərəfindən öyrənilən yaddaşlarda təkrarlandıqları kimi, hekayələrin yaxşılaşdırılmasıdır. Semantik diferensial sözlərin dəyərini və ya "yaxşılığı" nın ilk amil olduğunu aşkar edərək sözlərin əsas mənasını müəyyən etmək üçün faktor analizi istifadə etmişdir. Daha çox nəzarət edilən təcrübələr, sərbəst yadda saxlanarkən sözlərin kateqoriyalı əlaqələri araşdırırlır. Sözlərin iyerxaik quruluşu Corc Miller sözü ilə aydın şəkildə nümayiş etdirilmişdir. Semantik şəbəkələrin daha dinamik modelləri latent semantik analiz (LSA), Bayesian analiz və çoxölçülü faktör analizi kimi hesablama sistemlərinə əsaslanan neyron şəbəkələri ilə eksperimentlər vasitəsilə yaradılmışdır daha sonra isə sınaqdan keçirilmişdir. Sözlərin mənasıi drak elminin bütün sahələrində öyrənilir.

Meta-idrak

Metaidrak insanın düşüncə proseslərinin dərk edilməsi və onların arxasında duran qanunauyğunluqların dərk edilməsidir. Bu termin "kənarda" və ya "üstündə" mənasını verən meta sözü kökündən gəlir. Meta-idrak öz düşüncə tərzinə dair düşünmək və problemləri həll etmək üçün müəyyən strategiyaların nə vaxt və necə istifadə ediləcəyini bilmək kimi müxtəlif formaları qəbul edə bilər. Ümumən meta-idrakın iki komponenti var: (1) idrak haqqında bilik və (2) idrakın tənzimlənməsi. Yaddaş və mnemonik strategiyalar haqqında bilmək kimi müəyyən edilən metamemoriya, meta-idrakın xüsusilə vacib formasıdır. Mədəniyyətlər arasında meta-idrak emalı üzrə akademik tədqiqat ilkin mərhələdədir, lakin gələcək işlərin müəllimlər və tələbələr arasında mədəniyyətlərarası öyrənmədə daha yaxşı nəticələr verə biləcəyinə dair əlamətlər də vardır. Meta-idraka dair əsərlər yunan filosofu Aristotelin (e.ə. 384–322-ci illər) ən azı iki əsərində: "Ürək haqqında(Ürəkdə) On the Soul" və "Parva Naturalia"ya da rast gəlinir.

Fiziki məşğələlər

İdraki funksiyaların təkmilləşdirilməsi ilə bağlı aerobik məşğələlər öyrənilib və tədqiq edilimişdir. Bəzi tədqiqatlarda isə diqqət, şifahi və vizual yaddaşda qısamüddətli artımlar olduğu görünülür. Bununla belə, təsirlər keçicidir və fiziki fəaliyyətin dayandırılmasından sonra zamanla azalır.

Qida əlavələri

Fitoestrogen, qaragilə əlavəsi və antioksidantları qiymətləndirən tədqiqatlar əlavələrdən sonra idrak funksiyasında cüzi artımlar göstərdi. Zövqlü sosial stimullaşdırma Gündəlik fəaliyyətlərdə idrak pozğunluqları (yəni demans) olan insanlara sosial mühitdə düşüncə və yaddaşın stimullaşdırılmasına yönəlmiş təsir, yəqin ki, idraki qabiliyyətləri yaxşılaşdırardı. Tədqiqat materialları kiçik olsa da və nəticələri təsdiqləmək üçün daha böyük tədqiqatlar tələb olunsına baxmayaraq, sosial idraki stimullaşdırmanın təsiri bəzi dərman müalicəsinin təsirindən daha böyük görünür.

Başqa metodlar

Transkranial maqnit stimulyasiyasının (TMS) müalicə seansından 1 ay sonra demans olmayan şəxslərdə idrakı müalicədən əvvəlki ilə müqayisədə yaxşılaşdırdığı göstərilib. Müxtəlif idrak funksiyaları üçün kompüter əsaslı təlim rejimindən istifadə edən kompüterləşdirilmiş idrak təlimi klinik şəraitdə yoxlanılmış, buna baxmayaraq heç bir qalıcı təsir göstərilməmişdir.