Ənənəvi olaraq çiçilaki fındıq və ya qoz ağacının düz budağından hazırlanır. Ağac, digər ucundan tutmaq üçün nazik qırxıntılar buraxılaraq, ardıcıl olaraq bir ucdan yonulur. Nəticədə tac formasında olan fırçaya bənzər olan çiçilaki əmələ gəlir. Bayram zamanı o, bayram süfrəsində olan şirniyyat boşqabının yanına qoyulur. Çiçilakinin özünə də şirniyyat asılır. Ayrıca, bəzilərində yuxarıda bir girinti düzəldilir, içərisinə sarmaşıq yarpaqları və giləmeyvələrdən hazırlanmış bəzək qoyulur.

Çiçilakilərin ənənəvi hazırlanması 7 yanvarda qeyd olunan gürcü pravoslav Milad bayramının mühüm hissəsidir. Gürcülər hesab edirlər ki, qırxılmış ağac Şaxta baba ənənəsinə bənzər Miladda insanlara baş çəkdiyi güman edilən Böyük Müqəddəs Bazilin məşhur saqqalını xatırladır. Çiçilakilərin gürcülər üçün ümid rəmzi olan həyat ağacını təmsil etdiyinə də inanılır.

Hər il insanlar çiçilaki almaq və kiçik meyvə və giləmeyvə ilə bəzəmək üçün tövlələrə axışırlar. Alma, nar və kök ağacı bol məhsul üçün göyə təqdim olaraq ağaca yapışdırılır.

Daha sonra çiçilakilər əvvəlki ilin dərdlərinin keçdiyini simvollaşdırmaq üçün yanvarın 19-da Gürcü Pravoslav Epifaniyasından bir gün əvvəl təntənəli şəkildə yandırılır. Sameqrelodakı bəzi ailələr yaxınlarda vəfat etmiş qohumları üçün çiçilaki alırlar.

1921-ci ildə Gürcüstanın Sovet İttifaqı tərəfindən işğalı zamanı çiçilakilərə sovetlər dini simvol kimi baxdıqları üçün satışı qadağan edilir. Onlar gürcülərə öz mədəniyyətlərinin bəzi cəhətlərini saxlamağa icazə versələr də, dini adət-ənənələrə bağlı olanları qadağan edirdilər. Bu fərman 1990-cı ildə Gürcüstanda Sovet hakimiyyətinin süqutuna qədər qüvvədə qalır. SSRİ dağıldıqdan sonra Gürcüstanda çiçilakilərin populyarlığı artır.