Çökmə tsikl çox vaxt ardıcıl dəniz transqressiyalararası və yaxud çöküntütoplanmada fasilələrarası intervallar aid edilir. Sedimentasion şəraitlərin ardıcıl olaraq bir-birini əvəzləməsinin maddi tərkibini, yəni müvafiq çöküntü komplekslərini tsikl, yaxud tsiklotemlər (bəzən səhvən ritmlər) adlandırırlar. Tsikllərin davamiyyəti çox müxtəlif ola bilər: məsələn: geosinklinalların alp, hersin, kaledon və daha qədim inkişaf mərhələlərinə uyğun gələn tsikllərin davamiyyəti 180–240 mln. il hüdudlarında dəyişir. Belə tsikllərə müəyyən sırası (), o cümlədən çöküntü sırası uyğun gəlir. Məsələn, Qafqazda aşağıdakı formasiya sırası müəyyən edilmişdir: 1) spilit-keratofir; 2) ; 3) ; 4) şlir (alt molass); 5) əsl (üst molass). Tsikllər az davamiyyətli, hətta qısamüddətli də ola bilər. Çökmə tsikl qatlarının kəsilişinin öyrənilməsi göstərir ki, tsikllər (davamiyyətinə görə) 16-dan az olmayaraq daha aşağı tərtibli ola bilərlər (Xain,1964). Ayrı-ayrı aşağı tərtib tsikllər yüksək tərtibli tsikllərin mərhələlərini (fazaları) təşkil edirlər. Aşağı tərtib tsiklləri, əsasən iqlim şəraiti şərtləndirir, lakin daha iri tsikllərə keçdikcə, onların əmələ gəlməsində əsasən, başlıca olaraq, , sonra isə dalğalı hərəkətlər 35–40 mln. illik dövriliklə həlledici rol oynayır. Çox vaxt, davamiyyəti on və yüz min illər olan, kömürlü tsikllərin (mezotsikllər) əmələ gəlməsini şərtləndirən çökmə tsikllər (bəzən səhv olaraq mezoritmlər adlanır) ayırırlar.

• Geosinklinal

Geologiya terminlərinin izahlı lüğəti. Bakı: Nafta-Press. 2006. 679.