Xarço

Xarço şorbası (gürc. ხარჩო, dzrokhis, khortsi, kharshot) — mal əti, düyü, qoz və tklapi və ya turş tkemali sousu ilə hazırlanan Gürcüstan mətbəxinə aid mal əti şorbasıdır.^[1]

Xarço
Aid olduğu milli mətbəxlər
Gürcüstan mətbəxi
Mənşəyi	Gürcüstan
Tərkibi
Əsas	düyü

Xarço şorbası çox ədviyyatlı, orta dərəcədə acı, bol sarımsaq və göyərti, xüsusən keşniş ilə hazırlanır. O, digər şorbalardan qatılığı ilə fərqlənir. Hətta radikal bir fikir də var: “əsl xarço şorba deyil, teksturası karrini xatırladan tam hüquqlu isti yeməkdir”.^[2]

Xarço və digər ət şorbaları arasında xarakterik fərq yalnız mal əti (əsasən döş, bəzən bud), tkemali gavalı sousunun və sürtgəcdən keçirilmiş qozun istifadə olunmasıdır. Klassik reseptə görə, bu üç komponent çıxarıla və ya başqaları ilə əvəz edilə bilməz. Xarçonun reseptində onun hansı bölgəyə aid olduğu tez-tez göstərilsə də (məsələn, gürcü üslubunda, meqrel üslubunda və s. hazırlanmış xarço şorbaları var), onun mahiyyəti - tklapi və qoz-fındıq ilə ədviyyatlı mal əti şorbası - dəyişməz olaraq qalır.

Bununla belə, gündəlik mətbəxdə tklapinin (onun iri lavaşan formasından ovulan bir parçası isladılır və xarçoya və ya digər yeməklərə əlavə olunur; xarço reseptlərində tez-tez “ovuc boyda tklapi parçası” ifadəsinə rast gəlmək olar) təzə albalı, gavalı, tkemali, Nar şirəsi və ya pomidor pastası ilə əvəz edilməsinə icazə verilir. Hətta

Xarço şorbası sovet yeməkxanalarında^[1][3] və hətta Kubanın mətbəxində məşhur yeməyə çevrilmişdir.^[4]

Qriqori Qorinin «Mən Xarço istəyirəm!» yumoristik əsərinin adı bu yeməkdən götürülüb.^[5]