Xərc funksiyası (ing. cost function, məxaric funksiyası (ing. expenditure function) ilə qarışdırılmamalıdır) mikroiqtisadiyyatda istehsalın xərcini bildilir. Xərc funksiyası xammalın qiymətlərindən və məhsul miqdarından asılıdır.[1]. Ümumi şəkildə c(p1, p2, y) kimi ifadə olunur (burada p1 and p2 xammalın ədəd qiymətləridir, y isə məhsulun miqdarı).
Xərc funksiyası və onun təhlili Pol Samuelson (1947) və Ronald Şepard (1953) işlərində təsvir olunub. Xərc funksiyanın ümumi xüsusiyyətləri bunlardır[2]:
(1) Qeyri-mənfilik: C(p, y) > 0, əgər p > 0 və y > 0
(2) Dəyişməyən xərc yoxdur: C(p, 0) = 0
(3) y üzrə monotonluq: əgər y* > y, onda C(p, y*) > C(p, y)
(4) p üzrə monotonluq: if p* > w, then C(p*, y) > C(p, y)
(5) Qiymət üzrə bir dərəcəli homogenlik: C(Aw, y) = AC(w, y)
(6) Qabarıqlıq: C(p, y) p üzrə çökükdür.
(7) Davamlılıq: C(w, y) p üzrə davamlıdır.
(8) Şepard lemması: əgər C(w, y) diferensialı tapıla bilər, onda yeganə vektor x var ki, dC(w, y)/dpi = xi.
- ↑ "Arxivlənmiş surət". 2016-12-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2010-10-26.
- ↑ "Arxivlənmiş surət". 2010-11-11 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2010-10-26.