Triqonometriyanın tarixi

Triqonometriya haqqında ilk anlayışlar Misirdə yaranmışdır. Qədimi Hindistan astronomları vətərin sinusla əlaqəsindən istifadə edərək düzbucaqlı üçbucağın tərəf və bucaqları arasındakı əlaqəsindən istifadə edərək müxtəlif funksiyalar yaratmışlar. Bu yolla Hindistanda triqonometriyanın bünövrəsi qoyulur. Hindistan alimləri müxtəlif triqonometrik münasibətlər yaradırlar. Müasir dövrdə Hindistan alimi Brahmaquptanın (VII əsr) ifa etdiyi düsturlar müasir dövrdə aşağıdakı kimi ifadə olunur:

${\displaystyle \sin ^{2}\alpha +\cos ^{2}\alpha =1}$ 

${\displaystyle \sin \alpha =\cos(90^{\circ }-\alpha )}$ 

Sinus və Kosinus üçün digər düsturlar isə XII əsrdə yaşamış hind alimi Blaskara II tərəfindən yaradılmışdır.

${\displaystyle \sin(\alpha \pm \beta )=\sin \alpha \cos \beta \pm \cos \alpha \sin \beta ,}$ 

${\displaystyle \sin \alpha -\sin \beta \approx (\alpha -\beta )\cos \beta }$ 

XVII–XIX əsrlərdə triqonometriya riyazi analizin başlıqlarından birinə çevrilir. Mexanikada, texnikada, fizikada, rəqsi hərəkət, periodikproseslərdə istifadə olunmağa başladı.

Triqonometriya tibbdə böyük rol oynayır. Onun köməkliyi ilə İran alimləri ürəyin formulunu kəşf ediblər və bunun ürəyin aritmiyası zamanı 8 ifadədən, 32 əmsaldan, 33 əsas parametrdən asılı kompleks cəbri triqonometrik eyniliklərdən istifadə etmişlər. Bioloji ritmlər triqonometriya ilə bağlıdır.

• Van der Waerden ^{[ölü keçid]}