Transept (Son latın dilində: transeptum, lat. trans "üçün" və lat. septum "divar") — bazilika və xaç formalı kilsələrdə əsas (uzununa) nefdən düz bucaq altında keçən eninə nef və ya bazilikanın planını şaquli olaraq kəsərək, kilsə ərazisini xaç şəklində vurğulayan çarpaz nefdir.[1] Transeptin ucları binanın əsas hissəsindən kənara çıxan apsislər təşkil edir.
Transeptlər erkən xristian kilsələrində, ritualların çətinləşməsi ilə qurbangah və apsis qarşısında olan yerin artırılması ehtiyacı yarandığı zaman yaranmışdır. Bir və ya iki eninə nefin istifadəsi məbədlərin planını Latın xaçına çevirmişdir.
- // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). СПб.. 1890–1907.
- Власов В. Г. Архитектура: словарь терминов. Москва: Дрофа. 2004. 166–167. ISBN 5-7107-8452-4.
- Партина А. С. Трансе́пт // Архитектурные термины. Иллюстрированный словарь. — М.: Стройиздат, 1994. — С. 182. — 208 с. — 3 000 экз. — ISBN 5-274-02072-0.
Kisholm, Hyu, redaktorTransept // Britannika Ensiklopediyası. 27 (XI). Cambridge University Press. 1911. səh. 172.
