Qədim dövrlərdə tibb insanların xəstəlikləri anlama və müalicə etmə üsullarını əks etdirirdi. Şumer, Misir və Çin mədəniyyətləri bu sahədə töhfələr vermişdir. Onların tibbi yanaşmaları bugünkü tibbin əsaslarını qoyub.[1]
Şumerlər dünya tarixində ilk yazılı tibbi mənbələri yaratmışlar. Onların gil lövhələrində xəstəliklərin səbəbləri və müalicə üsulları qeyd olunur. Şumerlər tibb sahəsində dini inancları və praktik bilikləri birləşdirirdilər. Onlar hər xəstəliyi ilahi bir cəza hesab edirdi və dualar, magiya, eləcə də təbii vasitələrdən istifadə edirdilər. Həkimlər mütəxəssisləşmişdi və bəzi xəstəliklər üçün təbii otlardan, minerallardan və heyvan mənşəli maddələrdən hazırlanan dərmanlar tətbiq olunurdu.