Tam ştat iş (ing. full-time job) — işçilərin işəgötürən tərəfindən müəyyən edilmiş minimum saatlarla işlədiyi məşğulluq.
Tam ştat iş anlayışı, adətən işçinin tam zamanlı əmək müqaviləsi əsasında işə qəbul edildiyi məşğulluq formasını ifadə edir. Belə işlərdə işçinin həftəlik və ya gündəlik iş saatları qanunla və ya müəssisədaxili qaydalarla müəyyən olunur. Əksər hallarda bu göstəricilər 35–40 saat aralığında dəyişir. Tam ştatda çalışan işçilər adətən daha sabit gəlirə, sosial təminat paketlərinə (məsələn, məzuniyyət hüququ, tibbi sığorta, pensiya yığımları və s.) və karyera inkişafı imkanlarına malik olurlar.
Bu məşğulluq növü işəgötürənlər üçün də faydalıdır, çünki uzunmüddətli əmək münasibətləri sayəsində işçi heyəti sabitliyi, ixtisaslaşma və istehsalatda davamlılıq təmin olunur. Lakin bəzi hallarda tam ştat iş yüksək iş yükü, stress və şəxsi həyata az vaxt qalması ilə müşayiət oluna bilər.
Əmək bazarlarında rəqabət, texnologiyanın inkişafı və qeyri-formal məşğulluq formalarının yayılması bəzi ölkələrdə tam ştat iş yerlərinin sayına təsir edir. Buna baxmayaraq, bir çox sahələrdə — xüsusilə dövlət sektorunda və iri şirkətlərdə — tam ştat məşğulluq hələ də əsas iş forması kimi qalmaqdadır.
Tam iş həftələri:
- Avstraliya: təxminən 38 saat[1]
- Belçika: 38 saat
- Braziliya: 40–44 saat
- Çili: 45 saat
- Kanada: 30 saat[2]
- Danimarka: 37 saat
- Fransa: 35 saat (dövlət tərəfindən müəyyən edilib)[3]
- Almaniya: 35–40 saat
- İslandiya: 40 saat
- Hindistan: 48 saat (1948-ci il Fabriklər Aktına əsasən, bir şəxs həftədə 48 saatdan çox işləyə bilməz)
- Tayvan: 40 saat[4]
- İsrail: 43 saat
- İtaliya: 40 saat
- Niderland: 35–40 saat[5]
- Norveç: 40 saat[6] (tez-tez nahar fasiləsi istisna olmaqla 37.5 saat olaraq tənzimlənir)
- Polşa: 40 saat
- Rusiya: 40 saat
- İsveç: 40 saat (rəsmi olaraq müəyyən edilməyib)[7]
- Türkiyə: 45 saat (rəsmi olaraq müəyyən edilməyib)[8]
- Böyük Britaniya: 35 saat (rəsmi olaraq müəyyən edilməyib),[9] 37.5 saat və ya 40 saatlıq müqavilələr yayğındır.
- ABŞ: Əlverişli Baxım Aktına əsasən 30 saat və ya daha çox.[10][11][12][13] "Əmək üzrə Ədalətli Standartlar Aktı (FLSA) tam və ya yarımştat məşğulluğun tərifini vermir. Bu, adətən işəgötürən tərəfindən müəyyən edilir."[14] Bununla belə, FLSA səkkiz saatlıq iş gününü müəyyən edir və həftəlik maksimum iş saatını 40 saat olaraq müəyyən edir,[15] lakin 40 saatdan artıq işləyən işçilərə əlavə artıq iş haqqı verilməsini tələb edir.[16] Lakin praktikada işçilərin yalnız 42%-i 40 saatlıq iş həftəsində çalışır. Tam iş vaxtlı işçilər üçün orta iş həftəsi 47 saat təşkil edir.[17] İşəgötürənlər getdikcə sıxılmış iş cədvəlləri təklif edirlər. Bəzi hökumət və korporativ işçilər artıq 9/80 iş cədvəli üzrə çalışırlar (iki həftəlik dövrdə 80 saat)—adətən bazar ertəsindən cümə axşamına qədər 9 saatlıq iş günləri, bir cümə günü 8 saat və növbəti cümə azaddır.
Tam iş vaxtından artıq işləyən şəxs artıq iş edir və əlavə saat üçün əlavə əmək haqqı almaq hüququna malik ola bilər (amma bu maaşa deyil, saatlıq əmək haqqıya aiddir).[18]
- ↑ "Full-time employees - Casual, part-time & full-time". Fair Work Ombudsman, Australian Government. 18 mart 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 mart 2018.
- ↑ "Classification of Full-time and Part-time Work Hours". 23 aprel 2025 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 iyun 2025.
- ↑ "Ministère du Travail, de l'Emploi, de la Formation professionnelle et du Dialogue social". 17 aprel 2005 tarixində arxivləşdirilib.
- ↑ "Two days off per week, maximum 40 working hours beginning 2016 - the China Post". 16 mart 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 mart 2016.
- ↑ "More two-income couples with one full-time job and one large part-time job". CBS - Statistics Netherlands. 30 yanvar 2015. 5 avqust 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 iyul 2016.
- ↑ nyinorge.no. "Working hours". www.nyinorge.no. 13 noyabr 2009. 29 yanvar 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 3 may 2018.
- ↑ "Lag 24 SE – Heltid, deltid samt timanställning". 18 aprel 2015 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 aprel 2015.
- ↑ "Work-life balance". 30 iyun 2013. 25 aprel 2025 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 iyun 2025.
- ↑ "Part-time workers' rights". 17 yanvar 2013 tarixində arxivləşdirilib.
- ↑ "Archived copy" (PDF). 5 sentyabr 2017 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 10 avqust 2017.
- ↑ "ObamaCare Employer Mandate". Obamacare Facts. 14 avqust 2015 tarixində arxivləşdirilib.
- ↑ "Full-Time Employee". HealthCare.gov. 19 avqust 2015 tarixində arxivləşdirilib.
- ↑ "Questions and Answers on Employer Shared Responsibility Provisions Under the Affordable Care Act". 9 fevral 2017 tarixində arxivləşdirilib.
- ↑ "Fulltime Employment - United States Department of Labor". 20 sentyabr 2012 tarixində arxivləşdirilib.
- ↑ Jonathan Grossman. "Fair Labor Standards Act of 1938: Maximum Struggle for a Minimum Wage". Monthly Labor Review. US Department of Labor. iyun 1978. 15 avqust 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 iyul 2010.
- ↑ "National Fair Labor Standards Act". Chron. 29 iyun 2010. İstifadə tarixi: 12 noyabr 2013.
- ↑ "Average full-time workweek is 47 hours, Gallup says". LA Times. 29 avqust 2014. 4 sentyabr 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 sentyabr 2016.
- ↑ "Govt Jobs in Bangladesh". Teletalk Bangladesh. 8 aprel 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 noyabr 2021.