So (租?, hərf. "taxıl, məhsul") — VII–X əsrlərdə Yaponiyanın ritsuryo sistemi dövründə tətbiq edilən əsas vergilərdən biri.
Bu vergi adlı, rütbəli, maaşla verilmiş və ya xidmətə görə bağışlanmış torpaq sahələrinin sahibindən mərkəzi və ya regional idarəetmənin xeyrinə tutulurdu. Hər 1 tan (təqribən 991 m²) torpaq üçün əvvəlcə 2 dəstə və 2 bağlama, sonralar isə 1 dəstə və 5 bağlama düyü ödənilməli idi. Bu, adətən məhsulun 3 faizinə bərabər sayılırdı.[1]
Bu cür vergi "doğru vergi" (yap. 正税, shōzei) adlanır və mərkəzi "doğru anbar" (yap. 正倉, shōsō) toplanırdı. Vergi hər il ödənilirdi və əyalətlərin əsas gəlir mənbəyi hesab olunurdu. Hakimiyyət toplanan bu taxılı tez-tez faizlə əhaliyə borc vermək üçün istifadə edir, beləliklə, sələmçilik fəaliyyəti vasitəsilə əlavə gəlir əldə edirdi.[1]