Səfəvilər sülaləsi
Səfəvilər (az.-əski. صفویلر, fars. صفویان səfəviyan) — indiki İran[1] və Azərbaycan ərazisində hökm sürmüş türk[2][3][4][5][6][7] [8][9][10][11][12][13][14][15]mənşəli sülalə,Səfəvi dövlətinin hökmdarları. XIV əsrin əvvəllərindən etibarən indiki İranın şimalındakı Ərdəbil bölgəsini və 1501–1722 və 1729–1736-cı illərdə indiki İranın bütün ərazisini idarə etdilər.[16][17][18][19][20]
| Səfəvilər sülaləsi | |
|---|---|
| صفویان | |
 Şeyx Səfi məqbərəsi | |
| Ölkə | |
| Banisi | Şeyx Səfiəddin |
| Sonuncu hökmdar | Şah III Abbas |
| Əsası qoyulub | 1501 |
| Titullar | |
| Şeyx,Şah,Xan | |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
İndiki İran, Azərbaycan, Ermənistan, İraq, Əfqanıstan, Türkmənistan və Türkiyənin şərq hissəsindəki varlığını qoruyub saxlayan tarixdə ilk dəfə Şiə Onikiciliyi Azərbaycan və İranın rəsmi inancı və varisi olduğu dövlətin hakim sülalələri olaraq qəbul etdi.[20][21]
Bu sülalənin ilk hökmdarı Güney Azərbaycannın Ərdəbil şəhərində anadan olan I İsmayıl (1501–1524) idi. Şərur yaxınlığında (Naxçıvanda) türkmanlar (Azərbaycan türklərinin əvvəlki adı) Ağqoyunlu dövlətinin hökmdarı Əlvənd Xanı məğlub etdikdən sonra İsmayıl zəfərlə Təbrizə girdi və 1501-ci ilin iyulunda özünü şah elan etdi. Əvvəlcə onun nəzarətində olan ərazilər yalnız Azərbaycanla məhdudlaşsa da, sonrakı 10 il ərzində indiki İranın böyük bir hissəsini öz hakimiyyəti altında birləşdirdi və qonşu İraq vilayətləri Bağdad və Mosulu da öz dövlətinə qoşdu.[1][22]
Yaradılan dövlətə ən çox Dövlət-i Qızılbaş (Qızılbaş dövləti) deyilirdi.[18][23][19] Qızılbaş səltənəti və Qızılbaş mülkiyyəti adları da istifadə edilmişdir və şah Qızılbaş, padişah titulunu daşıyırdı.[19]
Təbriz şəhəri Səfəvi dövlətinin paytaxtı oldu; daha sonra paytaxt Qəzvinə, oradan da İsfahana köçürüldü.
Səfəvilər özlərini "şahənşah" (şahlar şahı) adlandırırdılar. Bununla yanaşı, Şiə İslamı dövlət dini elan edərək ön plana çıxardılar. Səfəvi dövründə şiəlik hakim cərəyan kimi quruldu.
Səfəvi dövlətinin qurulmasını dəstəkləyən türk tayfaları bunlar; Şadlı eli, Şamlı, Əfşar, Qaçar, Çağırqanlı, Qaramustafalu, Təkəli, Bəydili, Humuslu, Ustaclu, Dulqədirlu, Varsak.[24]
Vasili Bartold, Səfəvilərin Fars mənşəli deyil türk mənşəli olduğu qənaətindədir.[25] Rus tarixçisi Petruşevski də buna bənzər bir fikirdədir; "İlk Səfəvi şeyxləri Ərdəbildə yaşamış və ana dili Azərbaycan dilidir (yəni türkcə)" deyir.[26]
İsmail Haqqı Uzunçarşılı, Səfəvilərin soyu ilə bağlı yazır ki, "xalis bir türk olan bu ailənin siyasətləri özlərini Sadat-i Hüseyniyyədən olduqlarını göstərdilər."[27]
Bu mövzuda, bənzər mənbələrdə Saffətü-Səfa'daki verilən məlumatlara əsaslanaraq Şeyx Səfiyəddin Ərdəbili "Türk piri" adlandırılırdı və şeyxin "türk köyündə yaşadığı və türk şagirdlərinə xidmət etmək üçün onlara ağ çörək və bal təqdim etməsi" qeyd olunurdu. Səfi'nin fars olan bir çox müasirləri də 1272-ci ildə onu Türk Piri olaraq adlandırırdılar.[28][29]
- Şeyx Səfi (1300–1334)
- Şeyx Sədrəddin Ərdəbili (1334–1391)
- Şeyx Xacə Əlaəddin Əli (1391–1424)
- Şeyx İbrahim (1424–1447)
- Şeyx Cüneyd (1447–1460)
- Şeyx Heydər (1460–1488)
- Şeyx Sultan Əli (1488–1494)
- Şah İsmayıl Xətai (1494–1501)
- Şah İsmayıl (1501–1524)
- I Şah Təhmasib (1524–1576)
- II Şah İsmayıl (1576–1577)
- Pərixan xanım (1577–1578)
- I Məhəmməd (1578–1587)
- I Şah Abbas (1587–1629)
- I Şah Səfi (1629–1642)
- II Şah Abbas (1642–1667)
- Şah Süleyman Səfəvi (1667–1694)
- Sultan Hüseyn (1694–1722)
- II Şah Təhmasib (1722–1732)
- III Şah Abbas (Abbas Mirzə) (1732–1736)
- II Şah Süleyman (1749–1750)
- III Şah İsmayıl (1750–1773)
- II Məhəmməd (1773–1796)
| Firuz şah Zərrin Koulə | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Avaad | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Qütbəddin Məhəmməd | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Səlahəddin Rəşid | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Qütbəddin Əbu Bəkr | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Basil of Trebizond | İrene | Şeyx Zahid Gilani | Əminəddin Cəbrail | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| III Aleksios | Teodora Kantakouzen | Bibi Fatimə | Şeyx Səfi 1252–1334 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| I Konstantin (Gürcüstan) 1369–1412 | III Manuel 1364–1417 | Şeyx Sədrəddin Ərdəbili | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| I Aleksandr (Gürcüstan) 1386–1446 | IV Aleksios 1382–1429 | Qara Yuluq Osman bəy | Şeyx Xacə Əlaəddin Əli | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Baqrationi şəhzadəsi 1415–1438 | IV İohan 1403–1459 | Cəlaləddin Əli bəy | Şeyx İbrahim | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Aleksios 1455–1463 | Teodora | Uzun Həsən 1423–1378 | Xədicə Xatun | Şeyx Cüneyd | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Aləmşah bəyim Əli Mirzə Səfəvinin anası & Həlimə - Marta/Katerina Şah İsmayılın anası | Şeyx Heydər | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Şeyx Sultan Əli Hakimiyyəti: 1488–1494 & Şah İsmayıl 17 iyul 1487 – 23 may 1524 R. 1502–1524 | İbrahim ya da Şah İsmayıl | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| I Şah Təhmasib 22 February 1514 – 14 May 1576 R. 1524–1576 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| II Şah İsmayıl 1537–1577 R. 1576–1577 | Məhəmməd Xudabəndə 1532–1595 R. 1577–1587 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| I Şah Abbas January 27 1571 – January 19 1629 R. 1587–1629 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Səfi Mirzə doğ. 1587 öld. 1615 Vəliəhd şəhzadə 1587–1615 | İmamqulu Mirzə Vəliəhd şəhzadə 1627 öld. 1627 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| I Şah Səfi 1611 – 12 May 1624 R. 1629–1642 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| II Şah Abbas 31 dekabr 1632 – 25 oktyabr 1666 R. 1642–1666 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| I Süleyman (II Şah Səfi) 1659 – 29 iyul 1694 R. 1666–1694 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sultan Hüseyn 1669 – 25 aprel 1726 R. 1694–1722 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| II Şah Süleyman R. 1749–1750 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| II Şah Təhmasib 1704–1740 R. 1722–1732 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| III Şah Abbas 1731–1740 R. 1732–1736 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ↑ 1 2 https://www.britannica.com/topic/Safavid-dynasty Arxivləşdirilib 2015-04-30 at the Wayback Machine Ṣafavid dynasty
- ↑ Sır A. N., 2007. səh. 427
- ↑ Ansari, Sarah; Martin, Vanessa. Women, Religion and Culture in Iran (ingilis). Routledge. 1 may 2014. ISBN 978-1-317-79340-3.
- ↑ Kamshad, Hassan. Modern Persian Prose Literature (ingilis). Cambridge University Press. 1966. ISBN 978-0-521-16918-9.
- ↑ Smith, Bonnie G. Women's History in Global Perspective (ingilis). University of Illinois Press. 2004. ISBN 978-0-252-02990-5.
- ↑ Eastern Europe, Russia and Central Asia 2003 (ingilis). Taylor & Francis. 2000. ISBN 978-1-85743-137-7.
- ↑ Son, George Philip &; Press, Oxford University. Encyclopedic World Atlas (ingilis). Oxford University Press, USA. 26 dekabr 2002. ISBN 978-0-19-521920-3.
- ↑ Hanifi, Shah Mahmoud. Mountstuart Elphinstone in South Asia: Pioneer of British Colonial Rule (ingilis). Oxford University Press. 2019. ISBN 978-0-19-091440-0.
- ↑ Canfield, Robert L.; Canfield, Robert Leroy. Turko-Persia in Historical Perspective (ingilis). Cambridge University Press. 30 aprel 2002. ISBN 978-0-521-52291-5.
- ↑ Manning, Patrick. The African Diaspora: A History Through Culture (ingilis). Columbia University Press. 19 may 2009. ISBN 978-0-231-51355-5.
- ↑ Roberts, John Morris; Westad, Odd Arne. The History of the World (ingilis). Oxford University Press. 2013. ISBN 978-0-19-993676-2.
- ↑ UNESCO. History of Humanity: From the Seventh to the Sixteenth Century (ingilis). UNESCO Publishing. 31 dekabr 2000. ISBN 978-92-3-102813-7.
- ↑ Tejirian, Eleanor; Simon, Reeva Spector. Conflict, Conquest, and Conversion: Two Thousand Years of Christian Missions in the Middle East (ingilis). Columbia University Press. 7 oktyabr 2014. ISBN 978-0-231-13865-9.
- ↑ Young, Crawford. The Rising Tide of Cultural Pluralism: The Nation-state at Bay? (ingilis). Univ of Wisconsin Press. 1993. ISBN 978-0-299-13884-4.
- ↑ Press, Oxford University. Caucasus: Oxford Bibliographies Online Research Guide (ingilis). Oxford University Press, USA. 1 may 2010. ISBN 978-0-19-980383-5.
- ↑ книга BLACK SHEEP, WHITE SHEEP AND RED-HEADS. A historical sketch of the Shahsavan of Azarbaijan Richard Tapper. Iran. Journal of the British Institute of Persian Studies London The British Academy 1966 IV 63
- ↑ 2000 III 100
- ↑ 1 2 История Ирана с древнейших времён до конца 18 в. Н.В.Пигулевская Л. 1958 255
- ↑ 1 2 3 "Roger Savory. Iran under the Safavids. Cambridge: Cambridge University Press, 1980, p. 34. ISBN 0521224837". 27 aprel 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 aprel 2022.
- ↑ 1 2 R. M. Savory, Safavids, Encyclopedia of Islam, 2nd edition
- ↑ Andrew J. Newman, Safavid Iran: Rebirth of a Persian Empire, I. B. Tauris (Mart 30, 2006)
- ↑ BLACK SHEEP, WHITE SHEEP AND RED-HEADS. A historical sketch of the Shahsavan of Azarbaijan Richard Tapper. Iran. Journal of the British Institute of Persian Studies| London The British Academy 1966 IV 63
- ↑ История Востока Восточная Литература 2000 III 100
- ↑ Golden, Türk halkları Tar. Giriş. Çeviren, Osman Karatay Ankara 2002, s. 321
- ↑ W. Barthold, Soçineniya, C. II, bölüm I, Moskova, 1963, s. 748.
- ↑ Petruşevski’den naklen, Efendiyev, s. 33
- ↑ İsmail Hakkı Uzunçarşılı, Osmanlı Tarihi, C. II, Ankara, 1998, s. 225
- ↑ Âlem-i Ârâ-yi Safevî, s. 11.
- ↑ Heyət, C. "Azərbaycanın Türkləşməsi və Azəri Türkçəsinin Təşəkkülü", Varlıq, Tehran 1992, s. 9–12.
- Sır A. N. Mehmed Za’îm, Câmi’ü’t-Tevârîh (202a-327b giriş-tenkitli metin-sözlük-dizin). Cilt: I. Doktora tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü. 2007. səh. IX+1267.