Əbu Əyyub Süleyman ibn Yasar əl-Hilali əl-Mədəni (ərəb. سليمان بن يسار; 654, Mədinə – 725, Mədinə) — tabiin dövründə yaşamış mədinəli yeddi fəqihdən biri.[1][2]
| Süleyman ibn Yasar | |
|---|---|
| ərəb. سليمان بن يسار | |
| | |
| Doğum tarixi | 654 |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 725 (70–71 yaşında) |
| Vəfat yeri | |
| Üzvlüyü | |
Hicri 34-cü (654) ildə doğulub. İranəsəlli Yasarın dört oğlundan biridir. Künyələri "Əbu Əbdürrəhman" və "Əbu Abdullah"dır. Əvvəl Meymunənin, sonra isə Abdullah ibn Abbasın mövlası olmuşdur.[3] Ömər ibn Əbdüləzizin Mədinə vasilisi olduğu dövrdə onun məsləhətçilərindən biri olmuşdur. Onun rəvayətlərinə "Kütubi-Sittə"də yer verilmişdir. Onun Şimali Afrikaya və Dəməşqə səyahətlər (Vəlid ibn Əbdülməlik dövründə) etdiyi deyilmişdir. Süleyman ibn Yasar, hicri 107-ci (725) ildə vəfat etmişdir.[4]
- ↑ Kallek, Cengiz. "Fukahâ-yi seb'a". TDV İslâm Ansiklopedisi. 1996. 15 dekabr 2025 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 dekabr 2025.
- ↑ Adıgüzel, Abdulalim ADIGÜZEL. "Fuqahā' Al-Sab`Ah and Their Importance in Hadith Studies". Journal of Ağrı İbrahim Çeçen University Social Sciences Institute. 2021: 493–506.
- ↑ əl-Əsqəlani, İbn Həcər. Təhzibut-Təhzib (ərəb). IV. Heydərabad (Hindistan). 1907–1909. 229.
- ↑ Çeker, Orhan. "Süleyman b. Yesâr". TDV İslâm Ansiklopedisi. 2010. 16 dekabr 2025 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 dekabr 2025.