Rodos əjdahası — əfsanəyə görə 1340-cı illərdə, səlibçilərin hökmranlığı dövründə, Rodos adasının əhalisinə divan tutan və Müqəddəs Stefan dağının (Monte Smit) ətəyində yaşayan kiçik ölçülərə malik əjdaha.
_%E2%80%94_1665.jpg)
Bu əjdaha, iddialara görə, çox təhlükəli idi və çox adam öldürmüşdü, hətta Hospitalyerlər ordeninin böyük magistri Elion de Vilnyöv öz əsgərlərinə onunla döyüşməyi qadağan etmişdi. Lakin əfsanəyə görə Dyedonne de Qozon adlı cəngavər onun əmrinə tabe olmayaraq, öz vətəni Taraskonda xüsusi şarnirlər üzərində yığdırdığı taxta əjdaha modeli üzərində öz döyüş texnikasını uzun müddət təkmilləşdirdi və 1342 və ya 1345-ci ildə Rodosa geri qayıtdı. Özü ilə 2 nəhəng it götürərək əjdahanı tapdı və onu öldürərək yerli əhalinin canını qurtardı və əjdahanın başını qala divarlarının üzərinə sancdı.
Alimlər bu əfsanəni artıq bir neçə yüz ildir tədqiq edirlər və bəziləri güman edirlər ki, qeyd edilən canlının kiçik ölçüləri nəzərə alınarsa, bu hekayə əslində hansısa real canlının öldürülməsindən bəhs edir, amma sonradan xalq folklorunda o əjdahaya çevrilib. Belə bir versiya var ki, Lambton qurdu haqda əfsanə məhz Rodos əjdahası haqda əfsanənin təsiri ilə yaranıb.
Antik dövr
Hələ qədim dövrlərdə Rodos adasında fövqəltəbii ilanlar və əjdahalar haqda əfsanələr dolaşırdı. Siciliyalı Diodor (e.ə. təxm. 90 — 30-cu illər) bənzər əfsanədən bəhs edir: “Sonra Rodos torpağında fövqəltəbii ölçülərə malik ilanlar peyda oldular və onlar çoxlu insanı məhv etdilər. Sağ qalanlar Delosa elçi göndərdilər ki, allahdan bu bəladan necə qurtulmağı öyrənsinlər. Apollon onlara bildirdi ki, Forbantı və onun dəstəsini Rodosda qəbul etsinlər. Forbant Lapifin oğlu idi və ətrafındakı camaatla Fessaliyada özünə daimi yaşayış yeri tapmaq üçün dolaşırdı. Orakulun göstərişinə tabe olaraq rodoslular Forbantı və onun ətrafındakıları adada qəbul etdilər və onlara torpaq ayırdılar. Forbant ilanı öldürdü və yerli əhalini qorxudan xilas edərək adada məskunlaşdı. Özünü layiqli şəxs kimi göstərən Forbant ölümündən sonra da ada sakinləri tərəfindən şərəfləndirildi.”.
İstinadlar
- ↑
Ədəbiyyat və mənbələr
- Hasluck, F. W. . (The Annual of the British School at Athens). 1913/1914.
- Miquel, Jacques (conseiller scientifique au Conservatoire Larzac, Templier et Hospitalier). (fransız). Conseil Général de l'Aveyron. 2017-06-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 mars 2014.
- Villeneuve-Bargemont, Louis-François (de). . Oxford: J. J. Blaise. 1829.
- . Midilibre.fr. İstifadə tarixi: 19 mars 2014.
- Bosio, Giacomo. Dell'Istoria della sacra religione et ill.ma militia di San Giovanni Gierosolimitano di Iacomo Bosio parte .... 1. Roma: Stamperia Apostolica Vaticana. (Variorum reprint 1974). 1594.
- Roulx, Joseph Delaville le. Les Hospitalliers a Rhodes. (Variorum reprint 1974). 1974. 104–106.
- Abbe Vertot. The History of the Knights Hospitallers of St. John of Jerusalem. Edinburgh. (Variorum reprint 1974). 1857.
- . 2017-03-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 mars 2014.
- . İstifadə tarixi: 19 mars 2014.