Rafiq Məmmədəli oğlu Əmirov (30 noyabr 1931 – 6 mart 1990) — azərbaycanlı Həkim-terapevt, səhiyyə təşkilatçısı, ictimai xadim, SSRİ Səhiyyə əlaçısı. Uzun illər Ağdam şəhərində və müxtəlif səhiyyə müəssisələrində rəhbər vəzifələrdə çalışmışdır.

Rafiq Əmirov 30 noyabr 1931-ci ildə Bakı şəhərində anadan olmuşdur. 1949-cu ildə Ağdam şəhər 1 nömrəli orta məktəbi qızıl medalla bitirmişdir. Elə həmin il Azərbaycan Dövlət Tibb Universitetinin müalicə işi fakültəsinə daxil olmuş və 1955-ci ildə universiteti fərqlənmə diplomu ilə bitirmişdir.
1955–1963-cü illərdə Ağdam Mərkəzi Xəstəxanasında terapevt kimi fəaliyyət göstərmişdir. 1963-cü ildə Rafiq Əmirovun təşəbbüsü ilə Ağdam şəhərində ilk Sinir-Ruhi Xəstəlikləri Dispanseri yaradılmışdır. O, 1963–1982-ci illərdə həmin dispanserin baş həkimi vəzifəsində çalışmışdır. Daha sonra 1982–1990-cı illərdə Ağdamda yerləşən 2 saylı Respublika Ruhi Xəstəxanasının baş həkimi olmuşdur.
Uzunmüddətli və səmərəli fəaliyyətinə görə SSRİ Səhiyyə əlaçısı döş nişanı ilə təltif olunmuşdur.
1988-ci ildə Əsgəran yaxınlığında erməni silahlı birləşmələri ilə baş vermiş gərginliklər zamanı Rafiq Əmirov xalqla birgə olmuş, ictimaiyyətə çağırış edərək Azərbaycan gəncliyini təmkinli olmağa və təxribatlara uymamağa səsləmişdir. Tanınmış Azərbaycan ziyalıları ilə birlikdə “Dayaq” cəmiyyətini yaratmışdır. Bu cəmiyyətin əsas məqsədi Azərbaycanın ayrılmaz parçası olan Qarabağın müdafiəsini təşkil etmək və könüllü dəstələrə yardım göstərmək idi.
1990-cı il Qanlı Yanvar hadisələrindən sonra Rafiq Əmirov uzun illər üzvü olduğu partiyanın millətə qarşı törətdiyi zorakılıqları qınamış və mandatından imtina edərək partiya üzvlüyünə son qoymuşdur.
Qanlı Yanvar hadisələrindən az sonra, 6 mart 1990-cı ildə, uzun sürməyən xəstəlikdən sonra vəfat etmişdir. Doğma torpaq olan Ağdamda — Qarağacı qəbiristanlığında dəfn olunmuşdur.
- Azərbaycanın tibb tarixi
- Ağdam
- Qarabağ münaqişəsi
- "Ədalət" qəzeti, 4 mart 1999-cu il, №43 (2125), s. 4.
Rafiq Əmirov - "Ağdamım – Qibləgahım", Şuşa nəşriyyatı, Bakı, 2001, səh. 482.
Rafiq Əmirovun portreti – “Ağdamım – Qibləgahım” kitabından, səh. 482