Raşidun (ərəb. الراشدون) və ya dörd xəlifə — Məhəmmədin ölümündən sonra rəhbərlik edən ilk dörd xəlifə. Onlar Əbu Bəkr (632–634), Ömər (634–664), Osman (644–656) və Əlidir (656–661).
_surrounding_him,_circa_16th_century.jpg)
Raşidi xilafəti (632–661) adlanan bu xəlifələr hakimiyyəti sünni islamında "doğru yolda" (raşid) hesab edilir, yəni bu, dini baxımdan təqlid edilməli bir modeli (sünnə) təşkil edir.
Tarixi
Məhəmməddən sonra gələn ilk dörd xəlifə Raşidun adlanır. Onlar:
- Əbu Bəkr (təq. 573–634)
- Ömər ibn Xəttab (təq. 583–644)
- Osman ibn Əffan (təq. 573–656)
- Əli ibn Əbu Talib (təq. 600–661)
Məhəmmədin varisliyi parçalayan əsas məsələdir. Müəllif görə, sünni islam, ədliyyəsindən asılı olmayaraq, onların varisliklərinin siyasi status-kvonunu qəbul edir, halbuki şiə müsəlmanları ilk üç xəlifənin legitimliyini böyük ölçüdə rədd edir və Məhəmmədin Əlini onun varisi təyin etdiyini iddia edirlər.
Zaman qrafiki
Xəlifənin varisliyi mütləq yeni ilin ilk gününə təsadüf etmir.
Həmçinin bax
İstinadlar
- ↑ . səh. 6)
- Ernst, Carl W. . University of North Carolina Press. 2003. . ISBN 9780807828373.
Əlavə ədəbiyyat
- Fayda, Mustafa. (türk). 18. Istanbul: TDV İslâm Ansiklopedisi. 1998. 324–338. ISBN 978-97-53-89445-6.
Xarici keçidlər
-
Vikianbarda Raşidun ilə əlaqəli mediafayllar var.
