Raşidun (ərəb. الراشدون) və ya dörd xəlifə — Məhəmməd peyğəmbərin ölümündən sonra müsəlman cəmiyyətinə rəhbərlik edən ilk dörd xəlifə. Onlar Əbu Bəkr (632–634), Ömər (634–664), Osman (644–656) və Əlidir (656–661).
_surrounding_him,_circa_16th_century.jpg)
Raşidi xilafəti (632–661) adlanan bu xəlifələr hakimiyyəti sünni islamında "doğru yolda" (raşid) hesab edilir, yəni bu, dini baxımdan təqlid edilməli bir modeli (sünnə) təşkil edir.[1]
Məhəmməddən sonra gələn ilk dörd xəlifə Raşidun adlanır. Onlar:[2]
- Əbu Bəkr (təq. 573–634)
- Ömər ibn Xəttab (təq. 583–644)
- Osman ibn Əffan (təq. 573–656)
- Əli ibn Əbu Talib (təq. 600–661)
Məhəmmədin varisliyi müsəlman cəmiyyətini parçalayan əsas məsələdir. Müəllif Karl Ernstə görə, sünni islam, ədliyyəsindən asılı olmayaraq, onların varisliklərinin siyasi status-kvonunu qəbul edir, halbuki şiə müsəlmanları ilk üç xəlifənin legitimliyini böyük ölçüdə rədd edir və Məhəmmədin Əlini onun varisi təyin etdiyini iddia edirlər.[2][3]
Xəlifənin varisliyi mütləq yeni ilin ilk gününə təsadüf etmir.
- ↑ Melchert, (2020)
- ↑ 1 2 Abbas, (2021. səh. 6)
- ↑ Ernst, Carl W. Following Muhammad: Rethinking Islam in the contemporary world. University of North Carolina Press. 2003. 169. ISBN 9780807828373.
- Fayda, Mustafa. HULEFÂ-yi RÂŞİDÎN - An article published in 18th volume of Turkish Encyclopedia of Islam (türk). 18. Istanbul: TDV İslâm Ansiklopedisi. 1998. 324–338. ISBN 978-97-53-89445-6.
Vikianbarda Raşidun ilə əlaqəli mediafayllar var.- Rashidun — Encyclopaedia Britannica
