Qədim Babildə eramızdan 2 min il əvvəl, qadınlar biznes əməliyyatları ilə məşğul ola və katib kimi işləyə bilərdilər. Qədim dünyada belə hesab edilirdi ki, varlı ailələrdən olan qadınlar ev işləri ilə məşğul olmalıdırlar və yalnız ən kasıb və ya hətta qullar məhsuldar işlə məşğul ola bilər: qadın əməyindən yalnız ən aşağı ixtisas tələb olunan yerlərdə istifadə olunurdu. Qədim Yunanıstanda qadınlar duz, çörək ticarəti ilə məşğul olurdular və paltaryuyan kimi işləyə bilirdilər.

Orta əsrlərdə sənətkarlar hər yerdə ailə üzvlərinin, o cümlədən onların arvadlarının əməyindən istehsalatda istifadə edirdilər. Avropada qadınlar, bir qayda olaraq, sənətkarlar gildiyasına buraxılmırdılar, lakin bəzən ustadın dul arvadını öz ixtisaslarını təsdiqləsə, gildiya üzv kimi qəbul edə bilərdi. Və XIV əsrə qədər bəzi gildiyalar artıq yalnız qadınlardan ibarət idi — məsələn, krujeva ustaları gildiyası

Sənaye İnqilabı öz dolanışığını əl əməyi ilə qazanan qadınlar üçün yeni imkanlar açdı. Əməliyyat maşınlarının tətbiqi əmək funksiyalarını nisbətən sadə texnikaların yerinə yetirilməsi üçün azaldır və aşağı ixtisaslı muzdlu işçilərin istifadəsinə imkan verir. Nəticədə qadınların əməyi hər yerdə və geniş yayıldı, çünki qadınların sosial statusunun aşağı olması səbəbindən onların əməyi kişilərdən xeyli aşağı ödənilirdi. 19-cu əsrin birinci yarısında qadınların istehsalatda artan rolu kəskin tənqidlərə səbəb olmağa başladı - qadınların əsas işinin uşaq böyütmək və ev işləri ilə məşğul olmaq olduğu vurğulanırdı. Eyni zamanda, Sənaye İnqilabı sayəsində ortaya çıxan evdən kənarda işləmək imkanı qadının ata və ya ərindən asılılığını zəiflətdi..

XIX əsrdə qadınların, xüsusən də subay qadınların peşə sahibi olması fikri ictimai şüura getdikcə daha çox nüfuz etməyə başladı. XIX əsrin ikinci yarısında qadınlar müəllim, həkim, kargüzarlıq kimi fəaliyyət göstərməyə başladılar. Tədricən cəmiyyətin gözündə “daha ​​da kişi” sayılan bu cür fəaliyyət növlərinin mənimsənilməsi prosesi baş verdi: vəkillik, elm.

İkinci Dünya Müharibəsi illərində cəbhəyə gedən kişilərin çatışmazlığını ödəmək üçün bir çox qadınlar öz işlərini gördülər. Prezident Ruzveltin fikrincə, cəbhədə əsgərlərin qəhrəmanlığı qədər cəbhədə çalışan mülki insanların fədakarlığı da qələbə üçün vacib idi. İkinci Dünya Müharibəsi illərində işləyən Amerikanın simvolu Amerika qadınlarının kollektiv obrazı olan Riveter Rozi idi. Onların iqtisadi əhəmiyyəti və cəmiyyətdəki çəkisi müvafiq olaraq xeyli artmışdır. Müharibədən sonra hərbi istehsalın bağlanması və veteranların mülki həyata qayıtması səbəbindən bir çox işləyən qadın iş yerlərini itirsə də, qadınların əhəmiyyətli bir hissəsi istehsalatda qalmış, onların qızları da analarından nümunə götürmüşlər. O vaxtdan bəri ABŞ-da kişilərlə yanaşı qadınların işi də sosial normaya çevrildi, baxmayaraq ki, müharibədən əvvəl amerikalı qadınların əksəriyyəti hələ də evdar qadın idi.

Aşağıdakı cədvəldə müharibə dövründə kişi və qadınların istehsalatda məşğulluğu ilə bağlı statistik məlumatlar verilmişdir.