Qəni İbrahimi (Astara, Gilan ostanı – 1958, Nahavənd, Həmədan ostanı) ― İran azərbaycanlısı siyasətçi və siyasi məhbus. Bakıda yaradılmış Ədalət Partiyasının, İran Kommunist Partiyasının və Tudə Partiyasının üzvü olub. Dəfələrlə təqiblərə və həbslərə məruz qalıb. Siyasi fəaliyyətinə görə Nəhavənd şəhərinə sürgün edilib. 20 ildən çox sürgündə yaşadıqdan sonra polis əməkdaşları tərəfindən zəhərlənərək öldürülüb.
| Qəni İbrahimi | |
|---|---|
| | |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 1958 |
| Vəfat yeri | |
| Uşaqları | |
| Fəaliyyəti | siyasətçi |
| Partiyası | |
Azərbaycan Milli Hökumətinin baş prokuroru Firudin İbrahiminin və Tudə Partiyasının İcraiyyə Heyətinin üzvü Ənuşirəvan İbrahiminin atasıdır. Hər iki övladı siyasi fəaliyyətlərinə görə edam olunublar.
Qəni İbrahimi Astara şəhərində anadan olub. Atası Mirzə Ağabala tacir olduğu üçün daim xarici səfərlərdə olub.[1] Qəni İbrahimi də atası ilə birlikdə bir müddət Bakı və Qafqazın bir neçə şəhərlərində yaşayıb.[2] Bakıda yaşadığı müddətdə Sosial-Demokrat partiyasının üzvləri və inqilabçılarla tanış olub.[2][3] Daha sonra özü də ticarətlə məşğul olmağa başlayıb. Daha çox Bakı ilə ticarət əlaqələri qurduğuna görə özünə Mərdəkanda ev alıb.[4]
Oktyabr inqilabından sonra siyasətlə aktiv məşğul olmağa başlayıb.[4][5] 1916-cı ildə Bakıda yaradılmış Ədalət Partiyasının üzvü olub. 1918-ci ildə partiyanın Astara şöbəsini təsis edib.[6][7][8] 1920-ci il iyul ayında Ənzəli şəhərində Ədalət partiyasının ilk konqresində partiyanın adı İran Kommunist Partiyası adlandırılıb.[6][5][8] Siyasi fəaliyyətinə görə daim təqib olunub. 1931-ci ildə həbs olunub. Onunla eyni vaxtda Mirəyyub Şəkiba, Fərzi Dehqan, Məmi Dehqan, Sadıq Zamani və Sadıq Sasani kimi partiya fəalları da həbs olunublar.[9] Qəni İbrahimi Ərdəbildə saxlanıldığı müddətdə işgəncələrə məruz qalıb. Sirr verməsin deyə özünü yandıraraq intihar edib.[10] Amma onu xilas edə biliblər.[11][12] Daha sonra isə Təbrizə aparıblar.[5] Bir müddət Təbrizdə həbsxanada cəza çəkdikdən sonra Tehranda yerləşən Qəsri Qacar həbsxanasına köçürülüb.[5][9][13]
2 il sonra xəstələndiyi üçün Nəhavənd şəhərinə sürgün edilib.[14][3][15] Sürgündə olmasına baxmayaraq fəaliyyətini davam etdirib.[5] 1941-ci ildə Tudə Partiyası qurulduqdan sonra partiyanın Nəhavənd şöbəsini yaradıb.[16][8] Yoldaşlarının köməyi ilə Nəhavənd şəhərində yerləşən Sədi məktəbində teatr yaradıb. Teatrda səhnələşdirmək üçün inqilabi mövzulu pyeslər yazıb.[17] 1946-cı ilin dekabr ayında həbs olunub.[18] Həbsdə ikən ağır işgəncələrə məruz qalıb.[5] Həbsdən çıxdıqdan sonra daim təqiblərə məruz qalıb. 1958-ci ildə yenidən saxlanılıb. Polis şöbəsindən buraxıldıqdan sonra 1958-ci ilin dekabr ayında dünyasını dəyişib.[5][19] Həkimlərin diaqnozuna görə Qəni İbrahimi həbs olunarkən polis əməkdaşları tərəfindən zəhərlənib.[19] Nəhavənd şəhərində dəfn olunub.[20][21]
Qəni İbrahimi Fatimə Şirvani ilə ailə qurub.[22][23] Bu evlilikdən İrəc, İqlimə, İranduxt adlı qızları və Firudin, Ənuşirəvan adlı oğulları olub.[24][25]
Böyük oğlu Firudin İbrahimi jurnalist və hüquqşünas olub.[26][27][28] Azərbaycan Demokrat Firqəsinin Mərkəzi Komitəsinin üzvü[29] və Azərbaycan Milli Hökumətinin baş prokuroru olub.[30][31][32] "Azərbaycanın qədim tarixi haqqında", "Sülh uğrunda" kitablarını yazıb.[33] Şah qoşunu Təbrizə daxil olduqdan sonra Təbrizi tərk etməyib. 4 fədai ilə birlikdə Azərbaycan Demokrat Firqəsinin Mərkəzi Komitəsinin binasında səngər quraraq bir neçə gün onlara və qarətçilərə qarşı döyüş aparıb.[34][35] 1946-cı il dekabrın 15-də güllələri bitdiyi üçün həbs olunublar.[35] 1947-ci ilin may ayının 22-də Təbrizdə, Gülüstan bağında dar ağacından asılıb.[36][37][38][39]
Kiçik oğlu Ənuşirəvan İbrahimi də siyasətlə məşğul olub. Azərbaycan Milli Hökuməti qurulduqdan sonra Təbrizə gedib və orada yeni açılmış Polis Akademiyasında təhsil almağa başlayıb.[40] 1946-cı ildə Firudin İbrahimi ilə birlikdə şah ordusuna qarşı formalaşdırılan "Babək" könüllü dəstələrinin təşkilatçılarından biri olub.[41] Azərbaycan Milli Hökuməti dağıldıqdan sonra Şimali Azərbaycana mühacirət edib.[41] Burada təhsilini davam etdirib və alimlik dərəcəsi alıb.[42] 1979-cu ildə İran İslam İnqilabından sonra Tudə Partiyasının İcraiyyə Heyətinin üzvü kimi İrana gedib.[21] Burada bütün ölkə ərazisində şəhər, vilayət və əyalət təşkilatlarını bərpa etmək istiqamətində işlər görüb.[43] 1982-ci ilin əvvəllərində 3000-dən çox firqə üzvü, eləcə də Ənuşirəvan İbrahimi həbs olunub. 1987-ci il sentyabrın 13-də Tehranda yerləşən Evin həbsxanasında edam olunub.[43]
- ↑ Zəfəri, 2009. səh. 21
- ↑ 1 2 Zəfəri, 2009. səh. 22
- ↑ 1 2 Bayramzadə, Səməd. ""Əminəm ki, bu rejim devriləcəkdir"". Azərbaycan Ruznaməsi (az.). 20 may 2025 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 avqust 2025.
- ↑ 1 2 Zəfəri, 2009. səh. 25
- ↑ 1 2 3 4 5 6 7 "راه توده ـ فریدون ابراهیمی دادستان ستمدیدگان آذربایجان ایران". www.rahetudeh.com. 27 may 2024 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 yanvar 2025.
- ↑ 1 2 Zəfəri, 2009. səh. 27
- ↑ سردبیر. "۲۹ آبان، سالروز ولادت «فریدون ابراهیمی»". آراز نیوز (fars). 19 noyabr 2024. İstifadə tarixi: 14 yanvar 2025.
- ↑ 1 2 3 "İran Tudə Partiyasının Məktubu | Azərbaycan Demokratik Firqəsi". web.archive.org. 28 mart 2022. Archived from the original on 28 mart 2022. İstifadə tarixi: 10 yanvar 2025.
- ↑ 1 2 Zəfəri, 2009. səh. 28
- ↑ Zəfəri, 2009. səh. 30
- ↑ Dehqan, 1988. səh. 18
- ↑ Behzadi, 2004. səh. 45
- ↑ "Ötən və gələcək günlərin unudulmaz adı; Firudin İbrahimi - Ətəkyazı". Ətəkyazı (az.). 22 may 2022. 22 may 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 sentyabr 2025.
- ↑ Zəfəri, 2009. səh. 32
- ↑ Qəribli, 2014. səh. 170
- ↑ Zəfəri, 2009. səh. 42
- ↑ Zəfəri, 2009. səh. 43
- ↑ Bayramzadə, Səməd. "Firidun İbrahimi: həyat və yaradıcılığından örnəklər: 2-ci yazı". Xalq Cəbhəsi qəzeti. 11 fevral 2020. səh. 14. İstifadə tarixi: 17 yanvar 2025.
- ↑ 1 2 Zəfəri, 2009. səh. 52
- ↑ Zəfəri, 2009. səh. 159
- ↑ 1 2 Bayramzadə, 2021. səh. 143
- ↑ Zəfəri, 2009. səh. 31
- ↑ Hüseynov, Rafael. "Azadlığa aparan yolun bələdçisi - Xəbərlər - Nizami Gəncəvi adına Milli Azərbaycan Ədəbiyyatı Muzeyi". nizamimuseum.az. 22 noyabr 2023. İstifadə tarixi: 8 sentyabr 2025.
- ↑ Zəfəri, 2009. səh. 53
- ↑ Bayramzadə, Səməd. Cənubi Azərbaycan millidemokratik hərəkatında Ənuşirəvan İbrahimi siması (PDF) (az.). Bakı: Metafizika jurnalı. 2021. 132. 14 yanvar 2025 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 27 avqust 2025.
- ↑ Tudə XVII, 2020. səh. 149
- ↑ Ələkbərli, 2021. səh. 221
- ↑ Rəhimli, 2009. səh. 50
- ↑ Çeşmazər, 1986. səh. 70
- ↑ Zəfəri, 2009. səh. 44
- ↑ Həsənli, 2006. səh. 167
- ↑ Rəhimli, 2003. səh. 77
- ↑ Mustafayev, 1998. səh. 92
- ↑ Kərimi, Səadət. "Azadlıq aşiqi, gerçək vətənpərvər, fədakar istiqlal mücahidi". 525-ci qəzet. 17 oktyabr 2018. səh. 6. 14 yanvar 2025 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 yanvar 2025.
- ↑ 1 2 Həsənli, 2006. səh. 449
- ↑ Qəribli, 2014. səh. 174
- ↑ Mərəndli, 2017. səh. 348
- ↑ Cavid, 2005. səh. 67
- ↑ Şəmidə, 1961. səh. 164
- ↑ Bayramzadə, 2021. səh. 134
- ↑ 1 2 Bayramzadə, 2021. səh. 135
- ↑ Bayramzadə, 2021. səh. 138
- ↑ 1 2 Bayramzadə, Səməd. ""Ənuşirəvan Qəni Oğlu İbrahimi (12.05.1926 – 13.09.1987)"". azerbaycan-ruznamesi.org. 31 mart 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 yanvar 2025.
- Bayramzadə, Səməd. Cənubi Azərbaycan milli-demokratik hərəkatında Ənuşiravan İbrahimi siması (PDF) (az.). IV. Bakı: Metafizika jurnalı. 2021. səh. 178. ISSN 2617-751X. 14 yanvar 2025 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 27 avqust 2025.
- Behzadi, Behzad. Demokratik Azərbaycan - Azərbaycanda 1324-1325-ci illərdə baş vermiş hadisələrə baxış (fars). Tehran: Düzgün xəbər nəşriyyatı. 2004. səh. 48. 16 may 2025 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 avqust 2025.
- Cavid, Salamulla. O günün həsrəti ilə (PDF) (az.). Bakı: Yurd nəşriyyatı. 2005. səh. 63. 28 iyul 2021 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 10 yanvar 2025.
- Çeşmazər, Mirqasım. Azərbaycan Demokrat Partiyasının yaranması və fəaliyyəti (PDF) (az.). Bakı: Elm nəşriyyatı. 1986. səh. 121. Archived from the original on 2 may 2023. İstifadə tarixi: 29 noyabr 2024.
- Ələkbərli, Faiq. Azərbaycan türk fəlsəfi və ictimai fikir tarixi: XIX-XX əsrlər (az.). III. Bakı: Elm və təhsil nəşriyyatı. 2021. səh. 684. ISBN 978-9952-81-76-0-7. 3 dekabr 2024 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 dekabr 2024.
- Dehqan, Məhəmməd. On il Qəsri Qacarda (az.). Bakı: Yazıçı nəşriyyatı. 1988. səh. 144. 14 may 2025 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 avqust 2025.
- Həsənli, Cəmil. СССР-Иран: Азербайджанский кризис и начало холодной войны: 1941-1946 гг (PDF) (rus). Moskva: Герои Отечества. 2006. səh. 560. ISBN 5910170120. 21 dekabr 2024 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 28 noyabr 2024.
- Qəribli, İslam. Ədəbiyyat sərhəd tanımır (az.). Bakı: Elm və təhsil nəşriyyatı. 2014. səh. 262. 2 iyun 2025 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 avqust 2025.
- Mərəndli, Barış. "21 Azər" soyqırımı: 1946-1947-ci illərdə Cənubi Azərbaycanda kütləvi qırğınlar (az.). Bakı: Elm və təhsil nəşriyyatı. 2017. səh. 376. ISBN 9789952831283. 7 dekabr 2024 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 3 dekabr 2024.
- Mustafayev, Vidadi. Cənubi Azərbaycan Milli Şüur (XX əsrin birinci yarısında) (PDF) (az.). Bakı: Elm nəşriyyatı. 1998. səh. 200. 7 avqust 2025 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 4 sentyabr 2025.}
- Rəhimli, Əkrəm. Güney Azərbaycan milli-demokratik hərəkat (1941-1946) (az.). Bakı: Meqa nəşriyyatı. 2003. səh. 207. 17 dekabr 2024 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 dekabr 2024.
- Rəhimli, Əkrəm. Mübarizə burulğanlarında keçən ömür: Seyid Cəfər Pişəvəri (az.). Bakı: Nurlar NPM. 2009. səh. 400. ISBN 9789952450064. 14 iyul 2025 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 avqust 2025.
- Şəmidə, Əli. İranda fəhlə və həmkarlar hərəkatı (1941-1946) (az.). Bakı: Azərbaycan SSR Elmlər Akademiyası Nəşriyyatı. 1961. səh. 181.
- Tudə, Əli. Əli Tudə: Həyatım xatirələrim (PDF) (az.). XVII. Bakı: Azərbaycan Nəşriyyatı. 2020. səh. 384. 6 avqust 2024 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 20 yanvar 2025.
- Zəfəri, Sarabi. خانواده ابراهیمی: افسانه یک نسل / İbrahimi ailəsi: Bir nəslin əfsanəsi (fars). Boxum: Aida Orient Book. 2009. səh. 354. 17 iyun 2025 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 28 avqust 2025.