Ada uzunsov formaya malikdir. Şimaldan cənuba doğru uzanır. Cənub qutaracağında qumlu dil yerləşir. Bu hissədə Neupokoeva buxtası yerləşir. Adanın uzunluğu 7 km, eni 2,5 km, sahəsi 12 km² təşkil edir.

Adanın maksimal hündürlüyü 77 metrdir. Sərq sahilləri hündür və sıldılımlıdır. Adanın səthi bataqlıqlaşmışdır. Hətta dörd gölə sahibdir. Ucqar nöqtələri: şimalda — Nord burnu, cənubda — Yujnaya dili. Ətrafı ilin böyeük qismi buzla örtülü olur. Qısa yay dönəmində isə buzdan azad olur.

Preobrajeniya adası ilk dəfə 1736-ci ilin avqust ayınfa kəşf edilir. Ada Böyük Şimal ekspedisiyası zamanı Vasili Vasilyeviç Pronçişev tərəfindən qeydə alınır. Üç ildən sonra Xariton Laptev adaya bugünkü adı vermişdir. 1878-ci ildə Adolf Erik Nordenşeldin ekspedisiyası tərəfindən kəşf edilmişdir. Onlar adanın şərq hissəsində yüksəkliyi 300 fut olaraq qeydə alır (91,4 m).

1913-cü ildə buzqıran «Taymır» və «Vayqaç», sonradan isə Lena-Xatanqa ekspedisiyasının üzvləri adanı ziyarət etmişlər. 1934-cü ildə adada «Preobrejnaya» stansiyası təşkil etmişlər. Adadakı stansiya Şimal dəniz yolunun idarə olunmasında istifadə edilirdi. Əsasən gəmilərin yönəldilməsinə xidmət edirdi. 1947-ci ilin avqust ayından 1950-ci ilin avqust ayına qədər işləyən kollektiv:

Fyodorov N. V. — stansiya rəhbəri, rabitəçi;

Fyodorova K. N. — meteoroloq;

onların qızı (1944);

Kovrov N. İ. — mexanik;

Proxorenko V. А. — rabitəçi;

Smirnov V. P. — meteoloq;

Smirnova M. F. — aşpaz.

Meteomüşahidələr gündə 6 dəfə ölçülürdü. Məlumatlar «Nordvik burnu» və «Çelyuskin burnu» stansiyalarına göndərilirdi.

Adaya il ərzində bir gəmi yan alırdı. Bu gəmi ilə bura məktub, ərzaq məshulları (un, yağ, şəkər, balıq və ət konservləri.) və kömür gətirilirdi. BUrada əsas nəqliyyat vastəsi kirşəli itlər olmuşdur.

Bu dövr ərzində fasilələrlə də olsa da adanı ağ ayılar ziyarət edirdilər. Dildə isə morjlara aid yataq yerləşir. Morj, kəklik, qaz və ördək ovu qışda ekspedisiya üzvlərinin əsas qidasını təşkil edirdi.

• 2016-03-04 at the Wayback Machine