II. Mehmed ya da Fateh Sultan Mehmed (Osmanlı türkcəsi: السلطان الغازي محمد الثاني الفاتح, Mehmed-i Sani) (30 mart 1432 - 3 may 1481) - Osmanlı imperiyasının 7. padşahı. İlk olaraq 1444-1446 illəri arasında qısa bir dövr, daha sonra 1451'dən 1481-ci ildə ölümünə qədər 32 il boyunca hökm sürdü. II. Mehmed, 21 yaşında İstanbulu fəth edərək 1000 illik Bizans imperiyasına son verdi və bu hadisə bir çox tarixçi tərəfindən Orta Çağın sonu Yeni Çağın başlanğıcı olaraq qəbul edildi. Fəthdən sonra Fəthin Atası mənasını verən "Əbül-Fəth" (Osmanlı türkcəsi ilə ابو الفتح), daha sonrakı dövrlərdə isə "Çağ Açan Hökmdar" və "Kayser-i Rum" (Roma imperatoru, Osmanlı türkcəsi: قیصر روم) ünvanları ilə anıldı. Fateh, İslam Peyğəmbəri Məhəmmədin bir hədisinə nail olduğu üçün indiki vaxtda Türkiyə və İslam dünyasının geniş bir hissəsində "qəhrəman" olaraq qəbul edilməkdədir.