Piraqallol

Piraqallol ilk dəfə 1850-ci ildə Frederik Skor Arçer tərəfindən istifdə edilmişdir

Piraqallol rəngsiz, havada saxlandıqda isə rəngi get-gedə qonurlaşan, iynəvarı parlaq kristal maddədir. Maddə sıx bağlanan qaranlıq bir şüşə qabda saxlanılmalıdır.  

Sənaye sintezi gall turşusunun pirolizi(dekarboksilləşdirmə) yolu ilə həyata keçirilir.

Piroliz nəticəsində əldə edilən pirogallol əriməsi, əlavə təmizlənmədən texniki məqsədlər üçün uyğundur. Digər fenollarla birlikdə daş kömürün çevrilmə məhsullarından alına bilər.

Piraqallol efirlərdə, suda, etanolda, qələvidə yaxşı, xloroformda və benzolda pis həl olunur. Fenolların xüsusiyyətlərini göstərir, yüngül oksidləşməyə malikdir.

Piroqallol və qələvi məhlulu oksigeni kəmiyyətcə və tez udur, bu da analitik kimyada qaz analizi üçün istifadə olunur. Güclü bir bərpa edici maddə olduğundan gümüş və qızıl duzlarını aktiv şəkildə bərpa edir. Hidrogen peroksid, natrium yodat, dəmir duzları və digər oksidləşdirici maddələrlə oksidləşdikdə, piroqallol purpurogallin əmələ gətirir. Hallogenləşmə, sulfolaşma və s. elektrofil əvəzetmə reaksiyalarına daxil olur. Məsələn, bromlaşdırma reaksiyası zamanı bromla karbon dörd xloriddə piroqallol 4,5,6-tribromopiroqallol əmələ gətirir; bromun miqdarı çox olarsa, reaksiya zamanı 1,2,6,6-tetrabromin-1-sikloheksen-3,4,5-trion alınacaq.

Xəz və saç boyamaq üçün istifadə olunan boyaların sintezi üçün istifadə olunur.

Siçanlar üçün, yarım ölümcül doza ağızdan tətbiq olunduqda 0,57 q / kq-dır. Dəri ilə təmasda dermatoza səbəb olur.

1. Большая Российская энциклопедия, 1998. — Т. 5
2. Общая органическая химия, пер. с англ.. т. 2, M., 1982, с. 276

1. ↑ pyrogallol (ing.).