Pavel Vladimiroviç Kazarin (ukr. Павло Володимирович Казарін; 3 dekabr 1983, Simferopol) — Ukrayna jurnalisti, publisisti, teleradio aparıcısı.[1]
| Pavel Kazarin | |
|---|---|
 | |
| Doğum tarixi | 3 dekabr 1983 (41 yaş) |
| Doğum yeri |
|
| Təhsili |
|
| Fəaliyyəti | jurnalist, radioaparıcı[d], publisist, televiziya aparıcısı |
| Mükafatları |
 |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Atası Vladimir Paveloviç Kazarin (1952) rus ədəbiyyatı üzrə professor olmuşdur. O, Vladivostokdan Simferopola köçmüşdür. Anası Serafima Kazarina (1953) təhsilcə biokimyaçı olmuşdur.
2006-cı ildə V. İ. Vernadski adına Tavriya Milli Universitetini "rus dili və ədəbiyyatı" ixtisası üzrə bitirərək filologiya magistr dərəcəsi almışdır. 2004-cü ildən media sahəsində çalışır. Krımda DTRK "Krım", TRK "Çornomorska" və "Trans-M-Radio"da fəaliyyət göstərmişdir. 2012–2014-cü illərdə Moskvada yaşayıb çalışmış,[2] "Slon.ru", "Novaya qazeta" və Moskva Karnegi Mərkəzi ilə əməkdaşlıq etmişdir. Krım yarımadasının Rusiya tərəfindən anneksasiya edilməsindən sonra işdən çıxaraq Krıma, valideynlərinin yanına qayıtmış, 2014-cü ilin oktyabrında isə Kiyevə köçmüşdür.[3][4]
2014-cü ilin mart ayının sonunda, Rusiyanın Krımı işğal etməsindən sonra Simferopolda Rusiya Federasiyası vətəndaşlığı pasportu almışdır. Kazarinin öz izahına görə, bu addım valideynlərinin yanında qalmaq planı ilə bağlı idi və bunun üçün işğal sənədlərini almağa hazır idi. 2020-ci ilin yanvarında Rusiya konsulluğuna vətəndaşlıqdan çıxmaq üçün müraciət etmişdir. Konsulluğa təyin olunmuş səfərdən az əvvəl Rusiya tərəfdarı olan bloger Anatoli Şari (2021-ci ilin fevralında dövlətə xəyanətdə şübhəli bilinərək axtarışa verilmişdir) sənədlərin şəkillərini internetdə yayımlamışdır. 2021-ci ilin yanvarında Kazarin Rusiya vətəndaşlığından çıxma prosedurunu tamamlayaraq Rusiya pasportundan imtina etmişdir.[5][6][7]
2015-ci ilin fevralından 2022-ci ilin fevralına qədər ICTV telekanalında səhər yayımının aparıcısı olmuşdur ("Böyük Şəhərdə Səhər" layihəsi). 2017-ci ilin martından 2022-ci ilin fevralına qədər "24" telekanalında "Həqiqətin sərhədləri" layihəsinin müəllifi və aparıcısı olmuşdur. 2019-cu ilin martından 2022-ci ilin fevralına qədər Miroslava Barçukla birgə UA: Pershi ictimai telekanalında "Əks sayım" ictimai-siyasi tok-şousunun aparıcısı olmuşdur.
2020-ci ilin avqustundan 2022-ci ilin fevralına qədər Yuri Matsarski ilə birgə Radio NV-də "İkili standartlar" proqramının aparıcısı olmuşdur. Həmçinin, "Radio Svoboda", "Ukrayinska pravda", "NV" və "Liga.net" nəşrləri üçün müntəzəm olaraq ictimai-siyasi mövzularda mətnlər yazır. 2021-ci ilin oktyabrında "Şərqi Avropanın vəhşi qərbi" adlı publisistik məqalələr toplusunu nəşr etmişdir. Kitab Krımın ilhaqından və Donbass müharibəsində Rusiyanın müdaxiləsindən sonra Ukraynada baş verən dəyişikliklərə həsr olunmuşdur. Kazarinin qeyd etdiyi kimi, bu kitab xüsusilə kimliyin formalaşması haqqındadır:
|
Kimlik həyatımızda baş verən hadisələrin cəmi ilə müəyyən edilir. Həm də baş verməyənlərlə. Krımın ilhaqı olmasaydı, mən necə biri olardım, bilmirəm. Məhz bu hadisə məni yenidən başlatdı – əvvəllər laqeyd qala biləcəyim suallara cavab axtarmağa məcbur etdi, lakin kimsə üçün Krımın ilhaqı baş verməmiş ola bilərdi. Çünki uzaqda idi, çünki ünki küçə döyüşləri olmadı, onlar başqa işlərlə məşğul idilər. Kimisə ATO dəyişdi. Bəziləri döyüşdü, bəziləri könüllü oldu, bəziləri köçkünə çevrildi, lakin kimsə müharibənin ilk mərhələsini görməmiş ola bilərdi, çünki o, şərqdə lokallaşmışdı və onunla qarşılaşmamaq mümkün idi. Mən Şərqi Avropanın vəhşi qərbini məhz bu barədə yazdım. İnsanların necə dəyişməsi haqqında. Kimliyin necə dəyişməsi haqqında. Faktiki olaraq, bu, mənim öz marşrut vərəqimdir, bu prosesdə axtardığım və tapdığım öz cavablarımdır. | 
|
2022-ci ildə "Şərqi Avropanın vəhşi qərbi" kitabı BBC-nin İlin Kitabı mükafatını "Esseistika" nominasiyasında qazanmışdır. Kitab həmçinin polyak, ingilis və alman dillərinə tərcümə edilmişdir.
25 fevral 2022-ci ildə Rusiyanın Ukraynaya hücumunun başlanması ilə Pavel Kazarin könüllü olaraq Ukrayna Silahlı Qüvvələrinə qoşulmuşdur. O, döyüş əməliyyatlarının iştirakçısıdır və serjant rütbəsinə malikdir.
Rusiya Federasiyasında həbs olunan ukraynalı rejissor Oleq Sentsovun müdafiəsi üçün çıxış etmişdir.[8]
- 2017-ci ildə "Yüksək Jurnalistika Standartları-2017" mükafatının qalibi[9]
- 2020-ci ildə "Georgi Gonqadze" mükafatı[10][11]
- 2022-ci ildə "BBC ilin kitabı" mükafatı – "Şərqi Avropanın vəhşi qərbi" kitabı üçün "Esseistika" nominasiyasında[12]
- 2022-ci ildə "Yuri Şevelyov" mükafatının xüsusi təltifi[13]
- 2024-cü ildə NV nəşrinin versiyasına görə, mətnləri, qiymətləndirmələri və müsahibələri ilə elita və hakimiyyətin əhval-ruhiyyəsini formalaşdıran müasir Ukraynanın 30 fikir lideri siyahısına daxil olmuşdur[14]
- 2025-ci ildə "Şevçenko" mükafatı ilə təltif edilmişdir – "Ukrayinska pravda" internet portalında dərcində nəşr olunan "Müharibə dövrü publisistikası" layihəsinə görə[15]
- ↑ "13-й семінар «Відповідальне лідерство»". 17 липня 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 9 липня 2017.
- ↑ "Владимир Казарин: «Свой роман с Севастополем я пишу уже не один десяток лет»". 11 листопада 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 серпня 2018.
- ↑ "Павел Казарин". 24 серпня 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 серпня 2018.
- ↑ "Павел Казарин\". 24 серпня 2018 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 серпня 2018.
- ↑ "Журналісту Казаріну нарешті вдалося позбутися громадянства РФ". Українська правда. 2 лютого 2021. 11 лютого 2021 tarixində arxivləşdirilib.
- ↑ "Журналісту Казаріну вдалося позбутися російського громадянства — документ". nv.ua. 2 лютого 2021.
- ↑ "Журналіст Казарін повідомив про вихід з громадянства РФ". Укрінформ. 2 лютня 2021. 2 лютого 2021 tarixində arxivləşdirilib.
- ↑ Сенцов против Arxiv surəti 24 iyun 2018 tarixindən Wayback Machine saytında Arxivləşdirilib 2018-06-24 at the Wayback Machine // Українська Правда, 23.06.2018
- ↑ "У Львові нагородили лауреатів премії «Високі стандарти журналістики-2017»". detector.media. 15 грудня 2017. 5 серпня 2019 tarixində arxivləşdirilib.
- ↑ "Лауреатом Премії імені Георгія Ґонґадзе 2020 року став Павло Казарін". PEN Ukraine. 21 травня 2020. 23 січня 2021 tarixində arxivləşdirilib.
- ↑ "Стало відомо ім'я переможця премії імені Георгія Ґонґадзе у 2020 році". Українська правда. 21 травня 2020. 1 березня 2021 tarixində arxivləşdirilib.
- ↑ "Книга року BBC-2022 оголосила переможців". BBC News Україна (ukrayna). 2022-12-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-12-19.
- ↑ "Лауреатом Премії Шевельова 2022 року став Андрій Павлишин". PEN Ukraine (ukrayna). 2022-12-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-12-19.
- ↑ "Лідери думок. NV називає 30 українців, чиї висловлювання мають вплив на настрої середнього класу і влади". nv.ua. İstifadə tarixi: 2024-07-23.
- ↑ "КАЗАРІНУ Павлу Володимировичу, журналістові, – за проєкт "Публіцистика воєнного часу в інтернет-виданні "Українська правда";".