Nyctyornis athertoni (Mavi saqqallı arıyeyən) — Hindistan yarımqitəsinin böyük bir hissəsində və Cənub-Şərqi Asiyanın bəzi bölgələrində tapılan arıyeyən növü.
| Nyctyornis athertoni | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Elmi təsnifat | ||||||||||
|
XƏTA: parent və rang parametrlərini doldurmaq lazımdır. ???: Nyctyornis athertoni |
||||||||||
| Beynəlxalq elmi adı | ||||||||||
| ||||||||||
Bu, yəqin ki, arıyeyənlər ailəsinin ən böyük növüdür. Yetkin fərdlər 31-35 sm uzunluğunda və 70-93 qram çəkiyə malikdir.[3][4] Bu növün böyük, oraqlı formalı dimdiyi var və kvadrat şəkilli quyruğunda kiçik arıyeyənlərdə olan "teller" yoxdur. Quş ot-yaşıl rəngdədir, alnı, üzü və çənəsi firuzəyi rəngdədir. Boğazının lələkləri uzundur və qabarıq olduqda saqqal görünüşü verir. Qarın hissəsi yaşıl və ya mavi zolaqlı sarımtıl-zeytun rəngdədir. Hindistan yarımadası populyasiyaları şimal-şərq Hindistan populyasiyalarından daha açıq yaşıl rəngdədir.[5] Erkək və dişi fərdlər oxşar görünsə də, erkəyin boğazının mavi lələkləri dişilərdən daha yüksək ultrabənövşəyi əks etdiriciliyə malikdir.[6] Bu növ Leytenant Con Etertonun (1827-ci ildə vəfat etmiş, 13-cü Yüngül Süvari Alayı) şərəfinə adlandırılmışdır. Eterton, P. J. Selbi xanımın qardaşı oğlu idi və quşun nümunəsini təqdim etmişdi. Selbi bu növü 1828-ci ildə "Ornitologiyanın İllüstrasiyaları" əsərində təsvir etmişdir.[7]
- ↑ Integrated Taxonomic Information System (ing.). 1998.
- ↑ IOC World Bird List Version 6.3. 2016. doi:10.14344/IOC.ML.6.3
- ↑ Fry, H. and G. M. Kirwan (2020). Blue-bearded Bee-eater (Nyctyornis athertoni), version 1.0. In Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie, and E. de Juana, Editors). Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA.
- ↑ Dunning, John B. Jr., redaktorCRC Handbook of Avian Body Masses (2nd). CRC Press. 2008. ISBN 978-1-4200-6444-5.
- ↑ Rasmussen PC; JC Anderton. Birds of South Asia: The Ripley Guide. 2. Smithsonian Institution & Lynx Edicions. 2005. səh. 268.
- ↑ Eaton, Muir D.; Scott M. Lanyon. "The ubiquity of avian ultraviolet plumage reflectance". Proc. R. Soc. Lond. B. 270 (1525). 2003: 1721–1726. doi:10.1098/rspb.2003.2431. PMC 1691429. PMID 12965000.
- ↑ Jackson, Christine Elisabeth; Peter Davis. Sir William Jardine: a life in natural history. Continuum International. 2001. səh. 208. ISBN 0-7185-0164-0.