Nüvə sülhü — beynəlxalq münasibətlərdə tərəflər nüvə silahının istifadəsinə səbəb ola biləcək vəziyyətlərdən qaçmağa çalışacaqlar deyə nüvə silahının mövcudluğunun bəzi hallarda böhranın eskalasiyası riskini azalda biləcəyini iddia edən nəzəriyyə. Nüvə sülhü nəzəriyyəsinin tərəfdarları buna görə də idarə olunan nüvə silahının yayılmasının qlobal sabitlik üçün faydalı ola biləcəyinə inanırlar. Tənqidçilər iddia edirlər ki, nüvə silahının yayılması nüvə silahının qəsdən və ya qəsdən istifadəsi ilə nüvə müharibəsi şansını, habelə nüvə materialının zorakılıq edən qeyri-dövlət aktorlarının əlinə keçməsi ehtimalını artırır.
Bu məsələ ilə bağlı əsas mübahisə beynəlxalq münasibətlərdə neorealist nəzəriyyənin banisi Kennet Vals ilə beynəlxalq siyasətdə təşkilati nəzəriyyələrin aparıcı tərəfdarı olan Skott Saqan arasında olmuşdur. Vals ümumiyyətlə "daha çoxunun daha yaxşı ola biləcəyini" iddia etmişdir. O, yeni nüvə dövlətlərinin əldə etdikləri nüvə imkanlarından nüvənin qarşısının alınması məqsədilə istifadə edəcəklərini və bununla da sülhü qoruyacaqlarını irəli sürmüşdür. Saqan iddia etmişdir ki, yeni nüvə dövlətlərində tez-tez yeni silahları üzərində adekvat təşkilati nəzarət yoxdur, bu da qəsdən və ya təsadüfi nüvə müharibəsi və ya nüvə terrorizmi törətmək üçün terrorçular tərəfindən nüvə materialının oğurlanması riskini artırır.
2009-cu ildə "Journal of Conflict Resolution" jurnalında dərc edilən bir araşdırma nüvə sülh fərziyyəsini kəmiyyətcə qiymətləndirmiş və sabitlik–sabitsizlik paradoksunun mövcudluğuna dəstək tapmışdır.[1]
- ↑ http://jcr.sagepub.com/content/53/2/258.short Arxivləşdirilib 2016-10-28 at the Wayback Machine Evaluating the Nuclear Peace Hypothesis A Quantitative Approach.