Musiqi Evi (Vyana)

Musiqi Evində mütəmadi olaraq müxtəlif tədbirlər və görüşlər keçirilir, məsələn:

• Marko Simsa və Bernhard Fibich ilə birlikdə uşaq konsertləri, Gernot Kranner və bir çox başqa sənətçilərlə birlikdə uşaqlar üçün musiqili tamaşalar;

• Dünyanın hər yerindən gəlmiş uşaq və gənclər ansamblları üçün "Summa cum Laude" gənclər musiqi festivalı;

• Əsasən Hindistan və alternativ səhnədən (qeyri-ənənəvi həyat tərzinə malik submədəniyyət icması) olan qonaqlarla birlikdə hər il keçirilən "Sinnesrauschen" yaz festivalı;

• Vyana Mahnı Müəllifləri Assosiasiyası ilə əməkdaşlıq çərçivəsində Hindistan və alternativ səhnə sənətçiləri ilə birlikdə keçirilən “Canlı Səhnədə” konsert seriyası;

Tədbirlər və konsertlər üst mərtəbədəki konfrans zalında və şüşəli damın altındakı həyətdə keçirilir. Şirkətlər və fiziki şəxslər seminar və ya konsert keçirmək üçün bu məkanları icarəyə götürə bilərlər.

Musiqi Evi ershersoq Karlın tarixi sarayında yerləşir. XVI əsrdə burada imperiyanın çuqun əritmə zavodu yerləşmişdir. Burada silah-sursat düzəltməklə yanaşı, atıcı toplar istehsalı ilə məşğul olunmuşdur. 1603-cü ildə imperator II Rudolf zavod ərazisini hərbi katibi Henri Rixarda təhvil vermişdir. 1707-ci ildə İmperator I İosif tərəfindən təşkil olunmuş Versatz-und Fragamt (İşarələmə və Bölüşdürmə Bürosu) burada yerləşmişdir (hazırkı “Dorofey” hərrac evinin sələfi). Sonrakı illər auksion Dorotheergasseyə köçürülmüşdür. O, hazırda dünyanın ən məşhur hərrac evlərindən biri hesab olunur.

Bina 1720-1730-cu illərdə İohan Lukas fon Hildebrandtın tanıdığı memar tərəfindən yenidən qurulmuşdur. Ən məşhur Habsburqlardan biri, Avstriya-Teşen vilayətinin generalı, ershersoq Karl (o zaman sadəcə Karl kimi tanınmışdır, 1771-1847) bu binanı XIX əsrin əvvəllərində satın almış, saraya çevirmiş və 1805-ci ildə oraya köçmüşdür. 1809-cu ildə o, Aspern döyüşündə Napoleon əsgərlərinə qalib gəlmişdir. 1816-cı ildə Karlın həyat yoldaşı Henrietta Aleksandrina Nassau-Vaylburq sarayda ilk dəfə Milad ağacı bəzəmişdir. Bununla o, Habsburg-Lotaringiya sülaləsi üzvləri arasında milad ağacı bəzəmək ənənəsini qoymuşdur. Hərçənd, tarixən Vyanada ilk sənədləşdirilmiş milad ağacını 1814-cü ildə Fanni fon Arnşteyn qurmuşdur.

1817-ci ildə Karlın oğlu Albrext bu sarayda doğulmuşdur. O da atası kimi hərbi karyera seçmişdir.

1841-ci ildə alman bəstəkarı Otto Nikolay saraya köçüb buradakı mənzillərin birində yaşamışdır. 1841-ci ildə Pasxa bayramında o, “Kärntnertor” teatrında "Tampliyer” əsərinə dirijorluq etmişdir və qısa müddətdən sonra teatrın ilk Kapelmeysteri təyin edilmişdir. Bundan sonra Otto Nikolay silsilə orkestr konsertləri hazırlamışdır və bu Vyana Filarmoniya Konsertlərinin yaranmasına səbəb olmuşdur. İlk konsert 28 mart 1842-ci ildə Hofburqun Redouten zalında baş tutmuşdur və beləliklə, Nikolay Otto Vyana Filarmoniyasını yaratmış olmuşdur. Məhz buna görə də Musiqi Evinin birinci mərtəbəsində Vyana Filarmoniya Muzeyi yerləşir. Binanın bu hissəsi bir vaxtlar rəqs zalı olduğu üçün hazırda tarixi-mədəni obyekt kimi siyahıya alınmışdır. Buranın divar panelləri və kiçik divar kamini XIX əsrin ikinci rübünə aiddir. Otto Nikolayın xatirə otağında, burada həmçinin Vyana Filarmoniyasına həsr edilmiş sərgi nümayiş etdirilir, intibah dövrünə aid olan diqqətəlayiq kamin var.

Vyana Filarmoniyasının bütün tarixi arxivi hazırda birinci mərtəbədə yerləşir. Bura Musiqi Evi səs muzeyinin bir hissəsi hesab olunmadığından, ora yalnız Vyana Filarmoniyasının Tarixi Arxivinə sorğu göndərməklə daxil olmaq mümkündür.

1838-ci ildən 1856-cı ildə kimi bu muzeyin yerləşdiyi bina XIX əsrin ən nüfuzlu bankirlərindən və sahibkarlarından biri olan Georg Simon Freiherr von Sinaya məxsus olmuşdur. Binanın Zaylerştatte küçəsinə baxan barokko üslubunda tikilmiş fasadı, həmçinin 1872-ci ildə əlavə edilmiş şəbəkəli eyvanları olan bu saray 1958/60-cı illərdə Josef Kravin tərəfindən beynəlxalq mədəniyyət mərkəzinə və tələbə yataqxanasına çevrilmişdir. Binada kiçik teatr da fəaliyyət göstərmişdir. Musiqi Akademiyası, daha sonralar Musiqi və İfa Sənəti Universitetinin bəstəkarlıq və dirijorluq kafedrası, həmçinin fonoteka uzun müddət bu binada yerləşmişdir. Binanın son rekonstruksiya işləri 2000-ci ildə tamamlandıqdan sonra 2003-cü ildə “Andre Heller”in meneceri olan Stefan Seigner burada “Maison de la Musique” (Musiqi Evi) açmışdır. 2005-ci ildə şəhərə məxsus olan holdinq şirkətlərindən biri, “Seigner Haus der Musik Betriebsgesellschaft mbH” bu binanı almışdır.

Muzeyin həyətinə Annagasse, Krugergasse küçələrindən daxil olunur, əsas giriş isə Seilerstätte, 30 ünvanındadır. İl ərzində həyətdə şüşə dam altında müxtəlif tədbirlər keçirilir. Bura, həmçinin muzeyə bilet almazdan əvvəl gələn qrupların və fərdi ziyarətçilərin görüş yeri kimi nəzərdə tutulmuşdur. Muzeyin foyesində royal qoyulub və pianoda bir az ifa etməyi bacaran ziyarətçilər burada ifa etməyə dəvət olunurlar. İkinci mərtəbəyə gedən yolda üç mavi səs paneli, səs qurğusu asılıb. Burada hər bir mədəniyyətin orijinal impulsu kimi ilk (təbii) səslərə istinad etmək nəzərdə tutulur və eyni zamanda, plitələrin səs cisimləri kimi çıxış etdiyi innovativ texniki quruluş təmsil edilir. Bundan əlavə, bəstəkar Rixard Vaqnerdən ilhamlanaraq rəssam Yohannes Deyçin çəkdiyi əsərlər ziyarətçiləri pilləkənlər vasitəsilə birinci mərtəbədə yerləşən tarixi böyük otaqlara aparır.

Diqqət çəkən məqamlardan biri piano pilləkəndir – “Səs Pilləkəni”. Mütəxəssislər tarixi sarayın möhtəşəm pilləkənlərini interaktiv fortepianoya çevirmişlər, belə ki, ziyarətçilər hər dəfə pilləkənlərə ayaq basdıqda onlar fortepiano dilləri kimi notların səsini çıxarırlar. Stairplay proqramı vasitəsilə yaşından asılı olmayaraq uşaqdan tutmuş yaşlıya kimi heç bir musiqi məlumatı olmadan notların əsasını öyrənmək, anlamaq, tətbiq etmək, və ya əvvəllər əldə etdikləri musiqi biliklərini yeniləmək imkanı əldə edirlər. “Stairplay” (səs pilləkəni) “Haus der Musik” və “Lang Lang Beynəlxalq Musiqi Fondu”nun birgə layihəsidir.

2014-cü ilin noyabr ayından Musiqi Evi rəsmi tərəfdaş və səfir kimi fəaliyyət göstərir. Onun əsas məqsədi təkcə musiqini ötürmək və təbliğ etmək deyil, həmçinin musiqini işinin əsas mərkəzinə çevirməkdir.

Vaxtılə binanın birinci mərtəbəsi rəqs zalı olduğundan, hazırda Vyana Filarmoniya Muzeyi burada yerləşir. Bəstəkar və dirijor Otto Nikolay məşhur orkestrini yaratdığı zaman, 1841-1847-ci illərdə burada yaşamışdır. Muzeydə orkestrin keçmiş tarixi və bu günü haqda konsert turları, fəxri fərmanlar, məşhur dirijorların çubuqları və digər xatirə əşyaları vasitəsilə ziyarətçilərə məlumat verilir. Burada, həmçinin Vyana Filarmoniya Rəqs Ziyafətləri ənənəsi haqda məlumat əldə etmək mümkündür.

• Nikolay Ottonun xatirə otağında 28 mart 1842-ci il tarixli konsertin təsis fərmanı və ilk konsert afişası nümayiş etdirilir. Əvvəllər "Filarmoniya Konsertləri" adlansa da, 1860-cı ildə onları "Filarmoniya Abunə Konsertləri" kimi tanımışlar və yalnız 1908-ci ildə “Vyana Filarmoniyasının rəsmi Assosiasiyası" yaradılmışdır.

• Kino zalında hər saat 45 dəqiqə ərzində Vyana Filarmoniyasının cari Yeni il konsertindən və keçən ilki Yay Gecəsi Konsertindən 15 dəqiqəlik hissəyə baxmaq mümkündür. İlk Yeni il konserti 1939-cu il dekabrın 31-də Klemens Krausun rəhbərliyi altında baş tutmuşdur və hazırda 90-dan çox ölkədə televiziya vasitəsilə yayımlanır.

• “Vals” interaktiv zər oyunu sayəsində hər bir ziyarətçi öz şəxsi valsının bəstəkarına çevrilə bilir. Bunu etmək üçün dörd oyun masasından birində dayanmalı və əlinizi sensorun üzərində hərəkət etdirməlisiniz. Sonra virtual zərlərı götürüb oynamaq üçün masaya dörd zər atmalısınız. Kubdakı hər nömrə iki zolağa uyğun gəlir. Hər bir pulta üç alət verilir, onlar səslənən kimi avtomatik olaraq dəyişdirilir. Kompüter tərəfindən yaradılan sistem təsadüfi işləyir və mindən çox variantı özündə birləşdirən kompozisiyalar yaratmağa imkan verir. 4-cü mərtəbədəki muzey mağazasında oyunun sonunda ekranda görünən nömrəni xatırlayaraq şəxsi valsınızın çapını əldə edə bilərsiniz. Musiqi Evi bu tarixi ideyanı – “zər ataraq musiqi bəstələmək” - Volfqanq Amadey Motsartdan və Yozef Haydndan götürmüşdür.

İkinci mərtəbədə ziyarətçilər müxtəlif terminallarda səslər və musiqi ilə təcrübə apara bilərlər. Fərqli dizaynlı məkanlarda fərdi eşitmə qavrayışını yaratmaq və qavrayış həddinə yaxınlaşmaq üçün qeyri-adi təcrübələrdən və səs təcrübələrindən istifadə edilir.

Mənşə otağı

Hər gün insanları müxtəlif səslər və küylər əhatə edir. Bu otaqda döşəmədə on dairəvi işarə var. Ziyarətçidən dairələrdən birinin üstündə dayanmaq və eşidiləcək səsi təxmin etmək tələb olunur.

• Dalğa borusu və ya Kundtun icad etdiyi toz borusu (allonj) Toz borusu - havadan toz nümunələrini toplayan aspirasiya qurğusudur. Bu təcrübədə sensor ekranlardan və skorbordlardan istifadə edərək, səsin nə olduğunu, nə qədər sürətli olduğunu və necə yayıldığını müzakirə etmək mümkündür. Dalğa borusu daimi dalğa kimi tanınan şeyi yaradaraq səsi vizuallaşdırır. Ziyarətçi iki açarı çevirməklə səsi və ya üç tezlikdən birini tənzimləməlidir.

• Fenomenlər: Qavrama Laboratoriyası Altı interaktiv toxunma terminalı sizə qulaqcıqlardan istifadə edərək özünüzün təcrübə aparmaq imkanını yaradır. Bu şəkildə siz səs hadisələrini araşdıra bilərsiniz. Məsələn, siz Şepard miqyasını, körpənin ana bətnində nə qədər eşitdiyini və ya şəxsi eşitmə məhdudiyyətiniz haqqında məlumat öyrənə bilərsiniz. Ayrı bir terminal, həmçinin heyvanların eşitmə qabiliyyəti haqqında məlumat verir, məsələn, onların tezlik diapazonunu sizə təqdim edir.

• Qulaq və səs səviyyəsi, və ya səs təzyiqi Böyük sensor ekran insan qulağının içinə baxmağa imkan verir. Ziyarətçilər qulağın ayrı-ayrı hissələrini və səs yollarını - xarici qulaq, orta qulaq, daxili qulaq və beyini görə bilərlər. Burada səs təzyiqi və səs intensivliyi haqqında məlumat lövhəsi də var.

• Alətlər

Instrumentariumda nümunə kimi dörd nəhəng alətdən istifadə edərək səs istehsalının prinsipləri göstərilir. "Hava zəngləri" adlı alətlər, yəni aerofonlar; Öz-özünə səslənən alətlər, yəni idiofonlar; Simli səs emitentləri ilə əlaqəli alətlər, yəni xordofonlar və "Dəri səs emitentləri" alətləri, yəni membranofonlar. Dörd sensor ekrandan istifadə edərək siz alət səslərini çala və eyni zamanda, onların hansı kateqoriyaya aid olduğunu görə bilərsiniz.

• Zooparkda konsert Bu interaktiv nağıl guşəsi muzeyin gənc ziyarətçiləri üçün yaradılmışdır. Uşaqlar döşəmənin işarələri üzərində ekranın qarşısında dayanır və jest nəzarətindən istifadə edərək “Rozali və onun yumşaq oyuncaqları” haqqında müxtəlif musiqi hekayələrinə qərq olub orada iştirak edə bilərlər. Bu o deməkdir ki, hər bir ziyarətçi, məsələn, qurbağaları ekranda tullandıra bilər və ya pinqvinlər kimi yeriyə bilər, həmçinin çalmaq istədiyi aləti seçə bilər.

• “Sonotopiya Kainatı” və “Sonotopiya Laboratoriyası”. Bu böyük otaqda ziyarətçinin başının üstündən onlara təsir edə biləcək səs kainatı asılmışdır. Burada hərəkət edən varlıq və formalara “Klonq” deyilir. Bu səs formaları vizual və akustik cəhətdən bir-biri ilə harmoniya təşkil edərək ziyarətçilərin özləri tərəfindən yaradılır. Ona bitişik otaqda, Sonotopia laboratoriyasında siz öz təxəyyülünüzə uyğun olaraq unikal səs məxluqunuzu yarada və formalaşdıra, sonra onu vizual və akustik olaraq həyata keçirə bilərsiniz.

Üçüncü mərtəbə musiqi tarixinə, xüsusən Vyana klassizminə, həmçinin Vyanada yaşayıb yaratmış tanınmış bəstəkarlara həsr olunub. Məlumat panelləri, fotoşəkillər, şəxsi əşyalar, alətlər, qiymətli orijinal əşyalar və müasir sənədlər bəstəkarları sizə daha yaxından tanıtmaq imkanı verir. İlk növbədə, məlumat və təsvirlər göstərən sensor ekranlar müvafiq bəstəkarla intensiv qarşılıqlı əlaqə yaratmaq imkanı verir. Bütün zal aşağıdakı bəstəkarlara həsr olunmuşdur:

• Üçüncü mərtəbədəki birinci otaqda bəstəkarlar Haydn, Motsart, Bethoven, Franz Şubert və İohann Ştrausun (oğul) holoqramlar qalereyası var. Buradan digər otaqlara giriş başlayır.

• İkinci zal Yozef Haydna həsr olunub. O, Vyana klassizminin qabaqcılı və novator bəstəkarı hesab olunur. Haydn simli kvartet janrının “atası” hesab edildiyi üçün bütün diqqət simli kvartet üzərinə yönəldilmişdir. Məsələn, onun "İmperator dördlüyü" adlanan faksimili, op. 76, no. 3, ekrana yerləşdirilib. Bu otaqda, həmçinin Afrika boz tutuquşusunun müqəvvasını da görə bilərsiniz. Haydn onu 1794-95-ci illərdə Londonda ikinci dəfə səfərdə olarkən özü ilə gətirmişdir. O vaxtı camaat inanırmış ki, müqəvva İmperator kvartetinin melodiyasını eşidib fit çala bilir.

• Üçüncü zal Volfqanq Amadey Motsart adlanır. Eksponatlar arasında 1781-ci ilə aid ailə portreti və 250 ildən çox yaşı olan bir neçə kiçik ölçüdə rəqs müəllimləri üçün skripkalar nümayiş etdirilir.

Bu otaqda “Sehirli fleyta” operasından və Motsartın səyahətlərindən də bəhs edilir. Motsart otağının diqqət çəkən məqamlarından biri Motsart KV 516f musiqi oyunu əsasında modelləşdirilmiş interaktiv kompüter proqramı olan “NAMADEUS GAME” adlanan oyundur. Bu, hər bir ziyarətçiyə öz adını yazaraq onu Motsartın orijinal interpretasiyasına çevirməyə imkan verir. Motsart əlifbanın hər hərfi üçün iki ölçü və bir variasiya hazırlamışdır. O, bu oyunu 1787-ci ildə fortepiano dərsi keçdiyi tələbəsi Franziska fon Jacken üçün icad etmişdir. Bu otaqdakı “Motsartla görüş” guşəsi də interaktivdir. Siz bəstəkarla sanki onu güzgüdə görürsünüz kimi üzbəüz oturub, onun baş hərəkətlərini və üz ifadələrini idarə etmək üçün "üz izləmə" funksiyasından istifadə edərək Motsartın ayaqqabılarını geyə bilərsiniz.

• Dördüncü zal Lüdviq van Bethovenə həsr olunub. Burada əsas diqqət onun Vyanaya və indiki Aşağı Avstriya ərazisindəki çoxsaylı (cəmi 67) səfərlərinə yönəldilib. Virtual xəritədə siz onun qaldığı bütün yaşayış yerlərini görə bilərsiniz. Bu otaqda Bethovenin eşitmə qüsuru və karlığından da ətraflı bəhs edilir. Bunu onun musiqi əsərləri ilə dinləyəcəyiniz stansiyalar da təsdiqləyir. Sərgidə həmçinin Bethovenin vəfat etdiyi mənzilin orijinal giriş qapısı, eləcə də bəstəkarın gündəlik həyatı ilə bağlı bir neçə əşyası nümayiş etdirilir. Bu sərgi guşəsinin əsas diqqət çəkən mövzusu onun "Qəhrəmanlıq" adlanan Üçüncü simfoniyası və yeganə operası "Fidelio"dur.

• Beşinci zal Frans Şubertə həsr olunub. Burada əsas diqqət onun mahnı bəstələrinə və "Şubertiadam"a yönəldilib. Otaq bidermeyer (Biedermeier - Alman və Avstriya incəsənətində bədii cərəyan) üslubunda bəzədilib. Uşaq eynəklərinə bənzəyən, lakin yetkin Şubertə məxsus olan orijinal eynəklər qeyri-adi görünür.

• Altıncı zal oğul İohann Ştrausa həsr olunmuşdur və bura elə düzəldilmişdir ki, ziyarətçilər sanki özlərini Şönbrun Sarayı yaxınlığındakı pavilyonda hiss edirlər. Tematik olaraq əsas diqqət vals və Vyana ziyafət rəqsləri ənənəsinin üzərinə yönəldilmişdir. Böyük vitrində XIX və XX əsrlərə aid xanımlar və Vyana rəqs ziyafətlərinə edilmiş çoxsaylı ianələr nümayiş etdirilir.

• Yeddinci zal Qustav Malerə həsr olunub. Burada ziyarətçilər virtual olaraq meşəyə aparırlır, çünki Maler musiqi əsərlərini əsasən yay aylarında, meşədə və ya göl kənarında yerləşən “bəstəkar evlərində” yazmışdır. Bu otaqda əsas diqqət onun 1897-1907-ci illərdə Vyana operasının direktoru kimi göstərdiyi fəaliyyətinə, opera sahəsində apardığı islahatlara və bəstələdiyi musiqi əsərlərinə yönəldilmişdir.

• Səkkizinci zal necə deyərlər, İkinci Vyana Məktəbi adlanan musiqi məktəbinə həsr olunmuşdur. Burada Arnold Şönberq, Anton fon Vebern və Albana Berqa kimi bəstəkarların adına rast gəlmək mümkündür. On iki tonluq musiqi (dodekafoniya - bir parçanın bütün toxumasının 12 tonluq (12 səs) seriyasından əldə edildiyi musiqi bəstələmə üsuludur) Şönberqin "Musa və Aron" operası üçün orijinal kartlar sistemi vasitəsilə təsvir edilmişdir.

• Sonuncudan əvvəlki otaq xatirə otağıdır. Bura Milli Sosializm qurbanlarına həsr olunmuş Çıxış Otağı adlanır. Mərkəzdə içərisi zərli və boş olan sınıq taxta ziyarətgah dayanır. Rudolf Leitner-Grundbergin hazırladığı bu instalyasiya Vyananın musiqi həyatının bir çox bəstəkar və ifaçıların Milli Sosializm tərəfindən öldürülməsi və sürgün edilməsindən sonra heç vaxt sağalmadığını göstərir.

• 2020-ci ildə təmir edildikdən sonra, sonuncu zal müvəqqəti sərgi sahəsinə çevrilmişdir və hazırda bir neçə ay ərzində davamlı olaraq yeni impulslar və mərkəz nöqtələri təyin etmək imkanı verən daimi sərgini təşkil edir.

“Virtual dirijor” sərginin əsas məqamıdır. Ziyarətçi “musiqi stendində” altı musiqi parçasından birini – sensor ekranı seçir. Animasiya xüsusi dirijor çubuğu ilə bağlıdır, bu da Vyana Filarmonik Orkestrini böyük ekranda idarə etməyə imkan verir. Virtual Dirijorda seçim üçün aşağıdakı musiqi əsərləri mövcuddur:

• “Gözəl Mavi Dunayda” və II İohann Ştrausun “Annen Polka”pyesi

• Ata İoann Ştrausun bəstələdiyi “Radetski Marşı”

• Volfqanq Amadey Motsartın bəstələdiyi "Gecə kiçik serenadası"

• Yohans Bramsın bəstələdiyi “Macar rəqsi” №5

• Jak Offenbaxın yazdığı “Cancan” (oğul Ştraus tərəfindən aranjman edilmişdir)

Axırdan birinci otaq "Səssizlik Otağı" adlanır, onu "Akustik Yenidən Yükləmə" otağı da adlandırırlar. Bura sükut üçün nəzərdə tutulmuş səs keçirməyən otaqdır. Bu sükut anı sərginin və gündəlik həyatın səslərinə qarşı nəzərdə tutulmuş məqamdır. Səslər dünyasına səyahət burada bitir.

• Muzey mağazası 4-cü mərtəbənin sonunda muzey mağazası yerləşir. Burada siz sərgi qurğuları üçün musiqi sertifikatları, eləcə də müxtəlif səsli suvenirlər əldə edə bilərsiniz.

•  
  Tədbir keçirmək üçün istifadə olunan məkanlardan biri
•  
  İohann Ştrausun dövründə Vyana rəqs ziyafətlərinə edilən ianələri
•  
  Hans Rixterin dirijor çubuğu. Bəstəkarın 1883-1898-ci illər arasında danimarkalı müğənni Peter Comeliusa hədiyyəsi
•  
  Kinozal
•  
  Sonotopia
•  
  Bəstəkar Yohans Bramsa məxsus əşyalar
•  
  Rəqs ustalarının istifadə etdikləri balaca skripkalar
•  
  Bethovenin yaşadığı və vəfat etdiyi evin orijinal qapısı.
•  
  Bethovenə məxsus musiqi aləti
•  
  Yohan Peter Fritsə məxsus musiqi aləti
•  
  Virtual dirijor guşəsi
•  
  Müxtəlif illərdə müxtəlif bəstəkarların Vyana rəqs gecəsində istifadə etdikləri bəzi əşyalar
•  
  İohann Ştrausun eynəyi və eynəyin qabı
•  
  Bethoven otağı
•  
  Yozef Haydnın Londondan gətirdiyi tutuquşu müqəvvası
•  
  Bethovenin büstü
•  
  Musiqi alətləri
•  
  Tavandan asılmış orqan musiqi aləti. Vyana, Musiqi Evi
•  
  Filarmoniya muzeyi otağı
•  
  Motsartlar ailəsinin rəsmi (orijinal)
•  
  Bethovenin vəfatından sonra onun üzündən götürülmüş maska