Mauro Koduççi və ya Kodussi (it. Mauro Codussi; təq. 1440[1][2][…], Berqamo əyaləti – 23 aprel 1504[3], Venesiya) — İtalyan heykəltaraşı və erkən İntibah dövrü memarı.
| Mauro Koduççi | |
|---|---|
| Şəxsi məlumatlar | |
| Doğum tarixi | təq. 1440[1][2][…] |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 23 aprel 1504[3] |
| Vəfat yeri | |
| Vətəndaşlığı | |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Mauro Koduççi, 1440-cı ildə Berqamo yaxınlığında dünyaya gəlib. 30 yaşına qədər heykəltaraşlıq ixtisası üzrə təhsil aldığı Lombardiyada yaşayan Mauro, təxminən 1468-ci ildə Venesiyaya gəlir. Maraqlıdır ki, demək olar həmin vaxtda Venesiyaya digər bir görkəmli memar — Pyetro Lombardo da gəlir. Sonralar Pyetro, Mauro ilə bir çox ortaq işə imza atırlar.
Koduççi, Venesiyada bina dizaynında Florensiya motivlərini tətbiq etmiş ilk memar olmuşdu. O, intibahın yeniliklərini mövcud Bizans memarlıq üslubu ilə uğurla birləşdirməyi də bacarmışdı.
Koduççi üçün fasadların dəbdəbəli ornamentlərlə bəzənməsinə, yarımdairəvi fronton formalarına olan ehtiras tipik hesab edilirdi.
- San Mikele in Isola kilsəsi, 1468–1478/79
- San Pyetro di Kastello kilsəsinin kampanilesi, 1482–1489/90
- San Zakkariya kilsəsi, inşasının davamı1483–1490/91
- Skuola Qrande di San Marko, fasad, 1489/90–1495
- Palasso Dzorsi, 1489/90–1504 (ölümündən sonra tamamlanmışdı)
- Palasso Korner-spinelli, Böyük Kanal, 1491/92–1521(?) (ölümündən sonra tamamlanmışdı)
- Santa Mariya Formoza kilsəsi, 1491/92–1504/6 (ölümündən sonra tamamlanmışdı)
- Müqəddəs Mark meydanında Müqəddəs Mark saat qülləsi, 1496–1499
- San Covanni Krizostomo kilsəsi, 1497–1504/5 (ölümündən sonra tamamlanmışdı(1525))
- Skuola Qrande di San Covanni Evanqelista, 1498–1504/05 (ölümdən sonra tamamlanmışdı)
- Palasso Vendramin Kalerci, 1501/02–1509 (ölümündən sonra tamamlanmışdı)
- Howard, Deborah: Architectural History of Venice (2-е издание, 2004)
- ↑ 1 2 Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.
- ↑ 1 2 CODUSSI MAURO // Encyclopædia Universalis (fr.). Encyclopædia Britannica, 1968.
- ↑ 1 2 BeWeB.