Müqəddəs Vulfram kilsəsi (ing. ) — Qrantem şəhərində Anqlikan kilsəsi. Kilsə I dərəcəli qorunan bina statusuna malikdir və Linkolnşirdə Müqəddəs Yakov Kilsəsindən sonra ikinci ən hündür qülləyə malikdir.[2]
| Müqəddəs Vulfram kilsəsi | |
|---|---|
 | |
| Ölkə | |
| Yerləşir | Qrantem[d] |
| Tikilmə tarixi | 1180[1] |
| Rəsmi sayt | stwulframs.org.uk |
| 52°54′53″ şm. e. 0°38′26″ q. u. | |
 |
|
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
1876-cı ildə Vilyam Qleyster kilsənin köməkçi keşişi, daha sonra isə baş keşişi oldu. Onun bacısı Elizabet Qleyster roman yazarı idi və toxuculuqla maraqlanırdı. O, kilsə üçün kilsə toxuculuq nümunələri hazırlamışdı.[3]
Simon Cenkins "İngiltərənin Min Ən Yaxşı Kilsəsi" kitabında Müqəddəs Vulfram Kilsəsi haqqında belə yazır: "Burada İngiltərənin ən gözəl qülləsi var". 2020-ci ildə şair Cey Hulme tərəfindən keçirilən onlayn müsabiqədə bu kilsə İngiltərənin ən yaxşı kafedral olmayan kilsəsi seçildi.[4] 84 metr hündürlüyündə olan qüllə, ölkənin altıncı ən hündür qülləsidir (Salisburi, Norviç və Köhnə Koventri kafedrallarının qüllələri daha hündürdür) və məhəllə kilsələri arasında Müqəddəs Valburq kilsəsi, Preston və Müqəddəs Yakov kilsəsindən sonra üçüncü ən hündür qüllədir. Bu Böyük Britaniyada Anqlikan məhəllə kilsələri arasında Müqəddəs Yakov kilsəsindən sonra ikinci ən hündür qüllədir və Linkolnşirdə də ikinci yerdədir.[5]
2013-cü ildə qülləni qorumaq üçün bir kampaniya başladıldı.
Uzun illərdir istifadə edilməyən zənglər və bəzi rəqəmli zənglər 1877-ci ildə yenidən quraşdırıldı. Qillett və Bland tərəfindən hazırlanmış yeni saat və zənglər 16 fevral 1877-ci ildə işə salındı. 5 noyabr 1877-ci ildə yeni saat Ser Edmund Bekket tərəfindən yoxlandı və o, bunun Qillett və Bland tərəfindən hazırlanmış ən yaxşı saatlardan biri olduğunu qiymətləndirdi.[6][7][8]
Hazırkı orqan Con Harris və Con Bifield tərəfindən 1735-ci ildə hazırlanmışdır. Orqan 1809 və 1833-cü illərdə Corc Payk İngiltərə, 1845–1868-ci illərdə Forster və Endrius, 1906-cı ildə Norman və Beard (hazırki orqan), 1952-ci ildə Raşvort və Dreaper, 1972-ci ildə Linkolnlu Kuzans, 1993–94-cü illərdə isə Haddersfildli Filip Vud və Oğulları tərəfindən yenidən qurulmuşdur. Dördüncü orqan da bu zaman əlavə edilmişdir. Ser Valter Tapper tərəfindən dizayn edilmiş orqan qutusunun hazırlanması səkkiz il çəkmişdir. Köhnə orqan qutusu indi kilsənin şimal-qərb küncündəki xor otağını əhatə edir. Orqan Linkolnşirin ən yaxşı orqanlarından biri hesab edilir və Milli Orqan Boruları Qeydiyyatına daxildir.
-
C.Turner tərəfindən çəkilmiş rəsmdə kilsə, təxminən 1797-ci il. -
Ser Volter Tapperin hazırladığı dirək -
Qurbangah -
Zalın 5 pəncərəsi
- ↑ https://www.historicengland.org.uk/listing/the-list/list-entry/1062501.
- ↑ "St Wulfram's Church, Grantham: Assistant Master of the Music Application Pack" (pdf). pathways.churchofengland.org. The Church of England. may 2022. 28 may 2022 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 28 may 2022.
- ↑ Hulse, Lynn, "Glaister, Elizabeth (1839–1892), author and embroiderer", Oxford Dictionary of National Biography (ingilis), Oxford University Press, 11 iyul 2024, doi:10.1093/odnb/9780198614128.013.90000382472, ISBN 978-0-19-861412-8, İstifadə tarixi: 31 iyul 2024
- ↑ Jenkins, Simon. England's Thousand Best Churches. London: Penguin Books. 1999. 436–437. ISBN 978-0-14-103930-5.
- ↑ Davies, Tracey. "St Wulfram's Church named as 'finest church in England' in national competition". Grantham Journal.
- ↑ "Grantham". Stamford Mercury. England. 9 mart 1877. İstifadə tarixi: 23 avqust 2017 – British Newspaper Archive vasitəsilə.
- ↑ "St Wolfran's (sic) Clock and Chimes". Grantham Journal. England. 17 fevral 1877. İstifadə tarixi: 23 avqust 2017 – British Newspaper Archive vasitəsilə.
- ↑ "The Church Clock and Chimes". Grantham Journal. England. 10 noyabr 1877. İstifadə tarixi: 23 avqust 2017 – British Newspaper Archive vasitəsilə.
- Jenkins, Simon (1999), England's Thousand Best Churches, London, Pengin Books, ISBN 978-0-14-103930-5
- Pevsner, Nikolaus; Harris, John; The Buildings of England: Lincolnshire, Penguin (1964), revised by Nicholas Antram (1989), Yale University Press. ISBN 0300096208