Kilas Məhəmmədov Velikənd kəndində imkanlı ailədə anadan olub və dünyavi təhsil alıb. Uşaq ikən qoyun otarır, valideynlərinə kömək edirdi.

O, aşıq Camal Dəliçobanlı ilə dost olub, ona şeirlər həsr edib. O, kiçik yaşlarından şeir yazmağa başlayıb, tezliklə bölgədə tanınmış aşıqlardan birinə çevrilib.

Onun rahatlığı və xoş niyyəti haqqında əfsanələr var. Şayiələrə görə o, Məhəmmədovlara miras olaraq qalan torpaqları yoxsul kəndlilərə paylayıb.

O, tez-tez Azərbaycanda keçirilən aşıq yarıəşmalarında iştirak edir və bu yarışlarda qalib gəlirdi. Bunun sayəsində ona ustad-aşıq adı verilir. Kilas sözün tam mənasında aşıq olmasa da, digər sələfləri kimi saz ifaçılığı sənətinə yiyələnmədiyindən, şeirlərini aşıq üslubunda, qoşma formasında yazmışdır. Kilas bundan öz yaradıcılığında məharətlə istifadə edir, poeziya dilini beləcə parlaq, şirəli, xalqa yaxın və başa düşülən edir. O, öz növbəsində Kilas misralarından çoxlu hikmətli kəlamlar xalq arasında atalar sözü, məsəl və xalq deyimi şəklində mövcuddur.