Keştasf — Səfəvilər dövləti dönəmində Qarabağın bir bölgəsi idi.
Hazırkı Kəlbəcər rayonunun bir hissəsi bu bölgəni əhatə edir. Xanlıq dönəmində bu nahiyə Qaraçorlu mahalının tərkibinə daxil oldu. Adının açımı keştək seyrangah anlamındadır. Saxtakar erməni müəllifləri həmişə Qarabağın iki tarixi bölgəsi Keştasf və Keştəyi dəyişik salıb, ikisini də Keşatağ şəklində göstərirlər..
1593-cü ildə Osmanlı dövləti Keştək nahiyyəsinin oba, kənd, qışlaq və məzrələrini siyahıya alıb. Keştək nahiyəsi 1727-ci ildə Keştək nahiyəsi Osmanlı dövləti tərəfindən siyahıya alındı. Əhali yurdlarını tərk etdiyindən aşağıdakı kəndlərin bəziləri boş qalmışdı.
- Pircamallı kəndi
- Seyid Sultan kəndi
- Yarımcalı kəndi
- Mərdəgird kəndi
- Şeyx Arıq kəndi
- Çerebis kəndi
- Dirxinək kəndi
- Deyülər kəndi
- Qazı kəndi
- Daş kəndi
- Güllücə kəndi
- Alagöl kəndi
- Xak kəndi
- Cadəvi kəndi
- Tusi kəndi
- Xoşaman kəndi
- Əfsunçu kəndi
- Qoyunlu Mahmudlu kəndi
- Şəhərəgedər kəndi
- Sümə kəndi
- Acıtala kəndi
- Sümə Qaraağac kəndi
- Qunduzçu kəndi
- Şeyxlər kəndi
- Kərkilər kəndi
- Xəratan və Düzələn kəndləri.
- Kələki kəndi
- Cəbə kəndi
- Ənvər Çingizoğlu, Keştək, "Soy" dərgisi, Bakı,2012.