Kərimçilik və ya kərimovçuluq (özb. Karimovchilik) — İslam Kərimovun 1992–2016-cı illərdəki hakimiyyət dövrünün ideologiyası üçün qeyri-rəsmi termin. O , avtoritarizm və kleptokratiyanın hökmranlığı, dissidentlərə qarşı dövlətin cəza funksiyalarının gücləndirilməsi, ictimai həyatın bütün sahələrinə, o cümlədən dinə ciddi ideoloji nəzarətin olması ilə xarakterizə olunur. Bu, İslam Kərimovun hakimiyyəti dövründə nümayişkaranə antisovet və antikommunist ideologiyası, genişmiqyaslı dekommunizasiya, avtarkiya və izolyasiya siyasəti ilə özünü göstərmişdir.[1][2][3][4][5][6][7][8]

- ↑ "Andrew F. March. From Leninism to Karimovism: Hegemony, Ideology, and Authoritarian Legitimation. Post-Soviet Affairs 19(4), November 2008". researchgate.net. 17 yanvar 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 1 iyun 2020.
- ↑ Edward Lemon. Critical Approaches to Security in Central Asia. 2019. ISBN 978-0-367-08675-6.
- ↑ "Russel Zanca, "Karimov: Survived by Karimovism?"". Google Books. İstifadə tarixi: 1 iyun 2020.
- ↑ Marlene Laruelle. Constructing the Uzbek State: Narratives of Post-Soviet Years. 2017.
- ↑ "«Каримизм» в действии". Общество прав человека в Узбекистане. İstifadə tarixi: 15 may 2020.
- ↑ "Узбекистан. Каримизм умер? Каримизм жив!..." www.ca-portal.ru. 18 mart 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 may 2020.
- ↑ "Каримизм жил, жив и будет жить?". uzxalqharakati.com. İstifadə tarixi: 15 may 2020.
- ↑ "Каримизм часть 1 Узбекистан за последние 10 лет Взгляд изнутри". exam-ans.ru. İstifadə tarixi: 15 may 2020.[ölü keçid]