Hind qaçış ördəyi — Ördəklər fəsiləsinə aid ev quşu növü.
| Hind qaçış ördəyi | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Elmi təsnifat | ||||
|
XƏTA: parent və rang parametrlərini doldurmaq lazımdır. ???: Hind qaçış ördəyi |
||||
| Beynəlxalq elmi adı | ||||
|
||||
| ||||
Ev ördəyi növü olan Hind qaçış ördəyi pinqvinlər kimi dik dayanır və yeriş zamanı yan-yana əyilərək yeriyirlər. Bu ördəklər İndoneziyanın Lombok, Yava və Bali adalarında yetişdirilmişdir. Bu ördəklər uçmur və nadir hallarda yuva qurub öz yumurtalarını inkubasiya edirlər. Onlar əsasən qaçır və ya gəzir, tez-tez yumurtalarını olduqları yerdə buraxırlar. Yumurta istehsalı ildə 173-dən çox yumurta ilə ölçülmüşdür, daha yüksək rəqəmlər də iddia edilsə də, etibarlı dəlillər olmadan bu rəqəmlər təsdiqlənmir. Bu cins Qərb ölkələrinə XIX əsrdə gətirilmişdir və o vaxtdan bəri müxtəlif rənglərdə yetişdirilmişdir.[1]
Hind qaçış ördəklərinin çəkisi 1,4 ilə 2,3 kq arasında dəyişir. Boyları kiçik dişilərdə 50 sm, daha uzun erkəklərdə isə təxminən 76 sm arasında dəyişir. Dik duruş, digər ev ördəyi növlərindən fərqli olaraq, onların çanaq qurşağının quyruğa daha yaxın olması ilə əlaqədardır. Bu quruluş xüsusiyyəti onların digər ördək növləri kimi yan-yan yerinə yeriməsinə və ya qaçmasına imkan verir, onlar uçmur. Hind qaçış ördəklərinin uzun, pazşəkilli başı var. Dimdik başla hamar şəkildə birləşir və dimdiyin ucundan kəllənin arxasına qədər mümkün qədər düz olur. Baş, digər ördək növlərinə nisbətən daha yastıdır. Bu effekt onlara dinamik bir görünüş verir, bu da cinsin xüsusiyyətidir. Gözlər başın yuxarı hissəsində yerləşir. Hind qaçış ördəklərinin uzun və incə boyunları var ki, bu da bədənlə hamar şəkildə birləşir. Bədən uzun, incə, lakin yumru görünüşlüdür.[2]
Bu cins yüksək yumurta istehsalı ilə tanınır, lakin bu barədə təxminlər geniş şəkildə dəyişir. "The Livestock Conservancy" ildə "250-dən çox yumurta" rəqəmini göstərir, lakin bu rəqəm dəlillərlə dəstəklənmir. 1912-1914-cü illərdə Amerika yetişdiriciləri tərəfindən fərdi ördəklərin ildə 300-ə qədər yumurta verdiyi iddia edilmişdir. 2021-ci ildə Buxarest Kənd Təsərrüfatı və Baytarlıq Elmləri Universitetində yetişdirilən Hind qaçış ördəklərinin orta hesabla ildə 173,74 yumurta verdiyi qeyd edilmişdir. Bu rəqəm Kampbell ördəyi üçün 189,77 və Pekin ördəyi üçün 120,42 olaraq ölçülmüşdür.[3]
Hind qaçış ördəkləri Şərqi Hindistan arxipelaqından (İndoneziya) olan evcil su quşlarıdır. Onların təsvirləri təxminən 1000-ci ildən Yava adasındakı daş heykəllərdə tapılmışdır. 1856-cı ildə təbiətşünas Alfred Russel "Wallace The Malay Archipelago" əsərində İndoneziyanın Lombok adasındakı ördəklərin "pingvinlər kimi dik yeridiyini" qeyd etmişdir.[4]
.jpg)
.jpg)
.jpg)
- ↑ Holderread, Dave. Storey's Guide to Raising Ducks. Storey Publishing. 2001. 47, 48, 49, 50.
- ↑ Breed Classification. Poultry Club of Great Britain. Archived 12 June 2018.
- ↑ Custura, Ioan; Tudorache, Minodora; Gheorghe, Anca; Van, Ilea; Marin, Monica Paula. "Breeding and Production Parameters Obtained from the Common Duck". Animal Science. 64 (1). 2021: 323–327.
- ↑ Standard Revision Committee; Malone, Pat; Donnelly, Gerald; Leonard, Walt. American Standard of Perfection 2001. American Poultry Association. 2001. 314, 315.
- Yoder, Levi D. Natural and artificial Indian runner duck culture. 1910.
- Lancaster, F. M. The inheritance of plumage colour in the common duck. 1963.
- Crawford, R. D., redaktorPoultry Breeding and Genetics. 1990.
- Holderread, Dave. Storey's Guide to Raising Ducks. 2001.
- Ashton, Mike; Ashton, Chris. The Domestic Duck. 2001.
- Ashton, Mike; Ashton, Chris. Colour Breeding in Domestic Ducks. 2007.
