Hermina de Qraaf (nid. Hermine de Graaf-Jonkers, d. 13 mart, 1951, Vinsxoten, – 24 noyabr, 2013, Byoynen) — Niderland yazıçı.[2]
| Hermina de Qraaf | |
|---|---|
 | |
| Doğum tarixi | 13 mart 1951[1] |
| Vəfat tarixi | 24 noyabr 2013[1] (62 yaşında) |
| Fəaliyyəti | yazıçı |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
O, Amsterdam Universitetində Holland dili və ədəbiyyatı üzrə təhsil alıb və Venraydakı keçmiş Boşveld Kollecində holland dilini tədris edib. 1984-cü ildə o, "Een kaart, niet het gebied" (Ərazi deyil, xəritə) adlı qısa hekayələr toplusu ilə debüt etmiş və bu əsərinə görə "ən yaxşı debüt" nominasiyasında Qertyan Lyubberxyozen mükafatına layiq görülmüşdür. Bu toplusundakı hekayələrin əksəriyyəti əvvəllər Hollands Maandblad-da nəşr olunub. 1985-ci ildən de Qraaf özünü tamamilə yazıçılığa həsr etmişdir. AKO ədəbi mükafatına namizəd olmuş və F.Bordeveyk mükafatına layiq görülmüşdür. "Aanklacht tegen bekend" (Tanınmış şəxsə qarşı ittiham) (1987) qısa hekayələr toplusu geniş ictimaiyyət üçün yenilik olmuşdur. "Algemeen Dagblad" jurnalında dərc olunan rəyin üstündəki başlıqda deyilirdi: "Hermine de Qraafın ustalığı". Bu topludakı mövzular ilk iki toplu ilə müqayisədə daha fərqli idi. Əgər bundan əvvəl o, hekayələrini qəhrəmanlarının “inadkar gənc ruhuna” diqqəti yönəldirdisə, “Naməlumun ittihamı”nda o, təkcə başqa personajları deyil, həm də ətraf aləmi hadisələrin içərisinə cəlb etməyə nail olur.
Üçüncü hekayələr toplusunun uğurundan sonra de Qraaf özünü daha uzunmüddətli işə həsr etdi. Onun "Evin qaydaları" (1987) povesti və ilk romanı olan "Stella Kleyn" (1990) çoxlu təriflərə layiq görüldü, lakin sonrakı romanları bir o qədər də uğur qazanmadı. Bundan başqa 1997-ci ildə onun Meylenhoff nəşriyyatındakı da daimi redaktoru Vouter Tiqes vəfat etdi. Yeni redaktorla münasibətlə bir o qədər də yaxşı nəticə vermədi və nəşriyyatla əməkdaşlığı pisləşdi. 2001-ci ildə Hermina de Qraaf De Geusda işləyən redaktor Reynjyan Mulderin dəvəti ilə iş yerini dəyişdi.[3] Bir il sonra onun sonuncu romanı -“Anam və göyərçin, yaxud konki sürməkdən necə əl çəkdim” əsəri nəşr olundu.
- Een kaart, niet het gebied (1984) (debuut) (bekroond met de Geertjan Lubberhuizenprijs)
- De zeevlam (1985)
- Aanklacht tegen onbekend (1987) (in 1988 bekroond met de F. Bordewijk-prijs)
- De regels van het huis (1987)
- De maan (1988)
- Stella Klein (1990)
- Alleen de heldere uren (1991)
- Vijf broden en drie vissen (1994)
- Onhandige gebaren (1995)
- De weg naar het pompstation (1996)
- Een dag in december (1997)
- Mijn moeder en de duif (2002)
- ↑ 1 2 Bibliothèque nationale de France Hermine de Graaf // BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.
- ↑ Schrijfster Hermine de Graaf (62) overleden, nu.nl, 28 november 2013
- ↑ Monument voor Hermine de Graaf door Reindert Brongers. Monument voor Hermine de Graaf door Reindert Brongers. Geraadpleegd op 14 juni 2022.