Hacı Rəsul (1802, Şəki – 1882, Nuxa) — Azərbaycan şairi və taciri.[1]
| Hacı Rəsul | |
|---|---|
| Doğum tarixi | 1802 |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 1882 |
| Vəfat yeri | |
| Fəaliyyəti | şair, molla, tacir |
1802-ci ildə Şəki şəhərinin Yuxarı-baş məhəlləsində anadan olub. "Rəsul" az müddət təhsil almağına baxmayaraq, ərəb və fars dillərini öyrənmiş, bir sıra dini kitabları mütaliə etmişdir. Ticarət və çörəkçilik etməklə ailəsinin gündəlik ehtiyacını ödəmişdir. Az müddət məhəllə məscidində mollalıq etmişdir. Çox mütərəqqi və mömin bir şəxs olduğundan əsərlərinin çoxunda dini məsələlərdən bəhs etmişdir. Təhsilini ərəb və fars dilində aldığından şeirlərində ərəb və fars dillərində kəlmə və tərkiblər işlətməklə dili ağırlaşdırmışdır:
|
Yetişdim rövzəyə, gördüm binayi-mustafadır bu, Məqami-sərvəri-din, şafiyi-yövmül-bəqadır bu, Girib babi-səlamətdən hüzurə əssalam etdin, Girərkən rövzəsin bildik ki, məhbubi-xüdadır bu Hacı Rəsul
|
|
Hacı Rəsul "Rəsul" hamını daşıdığı əqidə də möhkəm olmağa, əqidəsindən dönməməyə, Allahın əmrini və şəriət qanunlarını yerinə yetirməyə çağıraraq, özünə xitabən yazmışdır:
|
|
"Edək həbib/xudanın camalına sələvat, Şəfiyi-şahid mütləqdi bu günahkara, Bax onların səbəbi-ictihadi-qeyrətinə, Qıl inqiyad əsərincə yol açma əğyarə Hacı Rəsul
|
|
Şair bir sıra tərifnamələr də yazmışdır. 1882-ci ildə Şəki şəhərində vəfat etmişdir.[1]