Hüseyni Əbülfəzl

Hüseyni Əbülfəzl 1925-ci ilin baharında Cənubi Azərbaycanda, Təbriz şəhərində anadan olmuşdur. Burada orta təhsil almış, fars dilinə və klassik Şərq ədəbiyyatına dərindən bələd olmuşdur. Gənclık dövründən onda şerə maraq oyanmış, ilk şerlərini yazmışdır.^[1]

Milli azadlıq Hərəkətına qoşulmuş, Cənubi Azorbaycanda demokratik Hökumətin yaranması və möhkəmlənməsində fədakarcasına çalışmışdır. Lakin demokratik qurluşa qarşı şah ordusunun təcavüzündən sonra təqib olunduğuna görə Şimali Azərbəycanda siyasi sığınacaq tapmışdır (1946).^[2]

Burada Bakı Tibb texnikomunun stomatologiya şöbəsində təhsil almışdır (1947-1950). Bakı Dövlət Universitetinin fılologiya fəkültəsinin axşam şöbəsinə daxil olmuş, ikinci kursdan əyani şöbəyə dəyişilmiş. Oranı müvəffəqiyyətlə bitirdikdən sonra əvvəl Qaradağ qəsəbə orta məktəbində (1954-1957), sonar isə Bakı şəhərində 160 nomrəli orta məktəbdə müəllimlik etmişdir (1954-1957).

1958-1959 cı illərdə “Göyərçin” uşaq jurnalı redaksiyasında işləmişdir. Burada ilk uşaq Hekayələrini və şerlərini dərc etdirmişdir. Azərbaycan Elmlər Akademiyasının Nizami adına Ədəbiyyat institutunda kiçik elmi işçi işləmiş, eyni zamanda "Mirzə Ağa Təbrizinin Həyat və yaradıcılığı" mövzusunda namizədlik dissertasiyası üzərində çalışmışdır. Institutun sənətnşunaslıq şöbəsinin böyük elmi işçisi vəzifəsində çalışmışdır (1968-ci ildən).

Ədəbi yaradıcılıqla tələbəçilik dövründən məşğul olmuş. Şeirlərini və bədii tərcümələrini mətbuatda müntəzəm çap etdirmişdir. Şeirləri "Məhəbbət alovları" kitabındə toplu halda nəşr olunmuşdur. “Nəsimi" adlı pyesi Azərbaycan Dövlət Incəsənət Institutunun tədris teatrında tamaşaya qoyulmuşdur.

Hafız Şirazinin "seçilmiş şerləri" (1967) onun tərcüməsi itə kütləvi tirajla buraxılmışdır.

Nəbatinin, Xətainin seçılmiş əsərlərini tərtib edıb müqəddimə ilə nəşr etdirmişdir

1987-ci ilin dekabr ayında Bakı şəhərində vəfat etmişdir.