G major (və ya G açarı) — Klassik qərb musiqisində sol nota əsaslanan xüsusi miqyas. Onun əsas imzası bir kəskindir.
| "G major" | |
|---|---|
 | |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Musiqiçilər tərəfindən "Xalq tonallığı" adlandırılan sol major, əsasən barokko və klassik dövrlərdə daha işlək olmuşdur. Barokko musiqisində G major "Bərəkət açarı" kimi qəbul edilirdi.[1] G açarı orkestr əsərlərində tam dördlük intervalları ilə yazılır və tonal dairədə C majorla, D major arasında yerləşir.
G əsasının komponent meydançaları:
G, A, B, C, D, E, F♯
G əsas miqyası:
- Tabeli tonallıq - C major
- Tabeliyindəki tonallıq - D major
- Uyğun minor - E minor
- Paralel minor - G minor
Daxilində "f" hərfi var və açardan sonra başlığa f kəskin qoyulur:
Sol-La-Si-Do-Re-Mi-Fa kəskin.
Burada tonik səs -"Sol", subdominant səs-"Do" dominant səs isə "Re"dir.
- ↑ Mellers, Wilfrid. "Modernism's Child". The New Republic. 204 cild no. 14. 8 April 1991. 38–40.