Gərmrud nahiyəsi — XIV əsr-XIX əsrlər. Sərabın İnzibati ərazi. Mərkəzi Gərmrud (digər adı Gərməri) şəhəri idi. Miyanə kəndi
Elxanilər dövlətinin Sərab tüməni nin nahiyəsi.
Gərmərud—İsti çay anlamındadır. Bəzi ədəbiyyatda bu mahalın adı Gərməri kimi də yazılır. Sərhədləri Qərbdən Həştərud mahalı, şimaldan Sərab mahalı, şərqdən Sərab mahalı, cənubdan Xalxal xanlığı.
Həmdullah Müstofi Qəzvini (740h.q.) Nüzhətülqülub kitabında Azərbaycanın şəhərlərini belə sayır: "Təbriz, Ocan, Təsuc, Ərdəbil, Xalxal, Darmərzin, Şahrud, Meşkin, Ənar, Ərcaq, Təklifə, Xiyav, Dəravərd, Kəhran qalası, Kəleybər, Gilan fəslun, Mərdan qum, Nozər, Xoy, Səlmas, Urumiyə, Üşnəviyə, Sərav (Sərab), Mianc(Miana), Gərmrud, Mərağa, Dehxarqan, Bəsoy, Neylan (Leylan), Mərənd, Dizmar, Zəngian, Zunuz, Kərkər (Gərgər), Nəxcivcan, Ordubad, Əcənan, Azad, Makuye(Maku)."
Gərmrud ülkasının kəndləri
- Zərniqabad kəndi
- Yengicə kəndi
1727-də Ərdəbil livası Gərmərud nahiyəsi olmuşdur.
1747 Sərab xanlığının inzibati ərazilərindən biri
Məşhur Türkmənçay kəndi burada yerləşir.
Əhalisi Şəqaqilər
- Mirzə Məhəmmədsəid Gərmərudi isə bu mahalın şeyxülislamı və qazısı
- Mirzə Əbdürrəhim Gərmərudi - Gərmərud mahalının kələntəri
- Fatma xanım Kəminə - Əslən Cənubi Azərbaycanın Gərmərud mahalından
Gərmərud mahalının XVIII əsrdə 110 kəndi vardı.
- Ənvər Çingizoğlu, Gərmərud mahalı, "Soy" dərgisi, 2 (34), 2010, səh. 82-87.
- Ənvər Çingizoğlu, Sərab xanlığı, Bakı, "Mütərcim", 2013.