Filizsan xanım (ərəb. السيدة فيليشان; 17 iyul 1869, Batomi, Kutaisi quberniyası – 1947, İstanbul) — Osmanlı şahzadəsi Səlim Süleyman Əfəndinin xanımlarından biri.[1]
| Filizsan xanım | |
|---|---|
| Şəxsi məlumatlar | |
| Doğum tarixi | 17 iyul 1869 |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 1947 |
| Vəfat yeri | |
| Həyat yoldaşı |
|
17 iyul 1869-cu ildə Batumidə dünyaya gəldi. Dövrün digər saray xanımları kimi, onun da saraya qədərki həyatı haqqında məlumat yoxdur. Çox kiçik yaşlarında saraya alındı və adı Filizsan olaraq dəyişdirilərək saray tərbiyəsi aldı.
10 oktyabr 1885-ci ildə Ulduz sarayında ikən Sultan Əbdülməcidin oğullarından Səlim Süleyman Əfəndiylə evləndirildi. Cütlüyün bu nigahdan övladı doğulmadı.[2] Bu səbəblə ərinin yenidən evlənməsinə göz yumdu. Buna baxmayaraq, Səlim Süleyman Əfəndinin digər xanımları və övladları tərəfindən daima hörmət gördü. Xüsusilə də, Ayşə Tərzitər xanımla çox yaxın idi.
Xeyriyyəçi biri kimi tanınan Filizsan xanım ögey qızı Naciyə Sultana yaxın biri olub, ona piano dərsi verirdi. Üstəlik Naciyə Sultanın böyük qızı Mahpeykər xanım Sultanı da özü saxlamışdır.
13 iyul 1909-cu ildə əri Səlim Süleyman Əfəndinin vəfatıyla dul qaldı. Ərinin digər ailə üzvləri kimi qaynı Sultan Rəşad tərəfindən himayə edildi və Dolmabağça sarayında yaşamasına icazə verildi.
3 mart 1924 tarixli TBMM qərarıyla Osmanlı sülaləsi üzvləri sürgün edilsə də, Filizsan xanım dul olması və övladı olmaması səbəbilə ailədən görülmədi və bağışlandı. Qalan illərini İstanbulun Bebek səmtində yoxsulluqla keçirdi və 1947-ci ildə burada vəfat etdi.[3]
- Emine Naciye Sultan’ın hayatı (1896-1957). Neval Milanlıoğlu. Yüksek Lisans Tezi. TC Marmara Üniversitesi. İstanbul 2011
- ↑ Woronzow, Salome. Şehzade Zevceleri. Osmanlı Hanedanı Gelinleri 1850-1923. GRIN Verlag. p. 5. ISBN 978-3-668-30031-6
- ↑ Öztuna, Yılmaz, Devletler ve Hanedanlar Türkiye 1074-1990, Kültür ve Turizm Bakanlığı Kütüphaneler ve Yayımlar Genel Müdürlüğü, Ankara 2005, II
- ↑ Vatan gazetesi, no 4163, 17.12.1952