"Fəhlə və kolxozçu" (rus. «Рабо́чий и колхо́зница») — Sovet heykəltaraşlığı tarixində əbədiyyət qazanan əsərlərdən biri. Bu əsər keçmiş SSRİ-nin sadəcə sənət deyil, həm də siyasi simvollarından biri olmuşdur. Əsərin müəllifi SSRİ xalq rəssamı, 5 dəfə Stalin mükafatı laureatı Vera Muxinadır. Abidənin hündürlüyü 24,5 metr (pavilyon-postamentin hündürlüyü 34,5 metr), ümumi ağırlığı isə 185 tondur.
Mənası
İşıqlı gələcək rəmzi olan əsərin mənası fəhlə və kəndli ittifaqını oraq və çəkicin timsalında əbədiləşdirməkdir.
Tarixi
"Fəhlə və kolxozçu" kompozisiyası 1937-ci ildə Ümumdünya sərgisində göstərilmək üçün yaradılmış və Parisə aparılır. Parislilər bu heykəli özlərində saxlamaq üçün imza yığırlar. Fransız yazıçısı, Ədəbiyyat üzrə Nobel mükafatı laureatı Romen Rollan rəy kitabında belə yazmışdı:
"Sena sahillərində iki sovet nəhəngi ram olmayan ruh yüksəkliyi ilə oraq və çəkici ucaldırlar və biz onların sinələrindən xalqı azadlığa, birliyə səsləyən və onların qələbəsinə gətirib çıxaran qəhrəmanlıq himninin axdığını eşidirik".
Məşhur qrafik heyrətini belə ifadə edib:
"Sizin əsəriniz biz fransız sənətkarlarının başına sanki bir qaynar qazan su tökdü. Biz bütün gecəni ondan danışırıq".
Heykəli Eyfel qülləsinin yaxınlığında yerləşdirirlər. Lakin parislilərin bu xahişi SSRİ rəhbərliyini qane etmir. Heykəli Moskvaya gətirirlər və o, Moskvada Xalq Təsərrüfat Nailiyyətləri Sərgisində ucaldılır.
İstinadlar
- ↑ Savalan Fərəcov. [ölü keçid]. "Mədəniyyət" qəzeti, 10.06.2015 (az.)
- 2016-03-06 at the Wayback Machine — «Комсомольская правда»
- ↑ Oktay. 2016-03-05 at the Wayback Machine. "Xalq Cəbhəsi" qəzeti, 14 dekabr 2012, səh. 13. (az.)
Xarici keçidlər
- 2013-05-21 at the Wayback Machine — ВСХВ. Советский павильон на Парижской выставке 1937 года
- 2014-04-19 at the Wayback Machine Огонёк, № 11, 12—18 марта 2007 года
- 27 июля 2007
- 2010-10-06 at the Wayback Machine
- Б. Руденко. // «Наука и жизнь» № 11, 2009.
- , передача «Своими глазами», радио «Эхо Москвы», 8.10.2010