Fürerçilik və ya fürer prinsipi (alm. Führerprinzip) — Nasist Almaniyasının siyasi sisteminin bir növ qeyri-rəsmi əsas prinsipi. Burada fürerin sözü bütün yazılı qanunlardan üstündür. Dövlət siyasəti, qərarlar və bürokratiya bu prinsipə əməl etməlidir.[1]
Real siyasi istifadədə fürerçilik vojdizmdir və əsasən hər hansı bir diktatura praktikasına, o cümlədən demək olar ki, hər hansı bir siyasi partiyanın sıralarına aid edilir və müvafiq olaraq, siyasi faşizmin bütün əlamətlərinə malikdir.[2] Məsələn, nasist təbliğatı Adolf Hitlerin şəxsiyyətinə pərəstişkarlığı "komitələrin, bürokratların və parlamentlərin çətinliklərinə qalib gələn yeganə qəhrəman lider" kimi geniş şəkildə ucaltmışdır. Eyni şeyi Mussolininin böyüklüyünü tərifləyən İtaliya təbliğatı və SSRİ-də Stalinin şəxsiyyətinə pərəstişin aşılanması ilə məşğul olan sovet təbliğatı etmişdir.
- ↑ "Means Used by the Nazi Conspiractors in Gaining Control of the German State (Part 4 of 55)". fcit.usf.edu. 2019-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-03-02.
- ↑ "Nazi Conspiracy & Aggression Volume I Chapter VII: Means Used by the Nazi Conspiractors in Gaining Control of the German State". A Teacher's Guide to the Holocaust. usf.edu. 21 September 2023 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 January 2024.
- Koonz, Claudia (2003) The Nazi Conscience, Belknap. ISBN 0-674-01172-4
- Leiser, Erwin (1975) Nazi Cinema, New York: Macmillan. ISBN 0-02-570230-0
- Mitcham, Samuel W. (1996) Why Hitler? The Genesis of the Nazi Reich, Westport, Connecticut: Praeger. ISBN 0-275-95485-4
- Nicholas, Lynn H. (2006) Cruel World: The Children of Europe in the Nazi Web, New York: Vintage. ISBN 0-679-77663-X