Esperanto qrammatikası — beynəlxalq köməkçi dil kimi yaradılmışdır və onun qrammatikası sadə, istisnasız və məntiqidir. Dil 1887-ci ildə Lüdviq Lazar Zamenhof tərəfindən təqdim edilib və öyrənilməsi asan, universal bir dil olaraq tərtib olunub. Aqqlütinativ dil olan esperanto dilinin lüğət tərkibi Hind-Avropa dil ailəsinə, xüsusilə latın, slavyan və german dillərinə əsaslanır. Esperantoda sərbəst cümlə sintaksisi var, cümlədəki elementlərin yerləri dəyişdirildikdə cümlənin mənası dəyişmir.[1] Esperanto qrammatikası sadə, məntiqi və istisnasız qaydaları ilə tanınır.[2]
| Esperanto qrammatikası | |
|---|---|
| Təsnifatı | |
| Dil kodları | |
Dil qrammatik istisnalardan azaddır. Hər bir qayda hər zaman eyni şəkildə tətbiq edilir. Esperanto dilində sözlər dəyişməzdir, onların funksiyaları şəkilçilər vasitəsilə müəyyən edilir.[3] Universal morfemlər sabit mənaya malikdir və funksiyası aydın şəkildə müəyyən edilir.[4][5]
- ↑ Sergio Pokrovskij (2007) 'La artikolo' Arxiv surəti 20 iyul 2024 tarixindən Wayback Machine saytında, in Lingva Kritiko: Studoj kaj notoj pri la Internacia Lingvo
- ↑ "Plena Manlibro de Esperanta Gramatiko". 21 dekabr 2024 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 dekabr 2024.
- ↑ Edvardo Wiesenfeld, ed. (1935: 263) Verkoj de FeZ, Literatura Mondo Budapest.
- ↑ "ri". Reta Vortaro. 2 iyun 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 may 2021.
Ĝis ĉirkaŭ 2010 ĝi restis malofte uzata eksperimentaĵo, sed post 2010 ĝia uzado signife pliiĝis, ĉefe en junularaj rondoj en okcidentaj landoj.
- ↑ Wennergren, Bertilo. "Tria persono: Ri°". Plena Manlibro de Esperanta Gramatiko. 23 yanvar 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 may 2021.
“Riismo” estas tamen jam sufiĉe disvastiĝinta, precipe inter junuloj, kaj multaj, kiuj mem neniam uzas ri aŭ ria, tamen komprenas la novajn vortojn.